Versie van 7 mrt 2016 00:05 bewerken 2a02:1811:405:4100:10d6:a32a:cc8d:6bdb (overleg) →‎Persoonlijk leven ← Oudere bewerking		Versie van 11 mrt 2016 10:46 bewerken ongedaan maken Hartenhof (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 62.723 bewerkingen redactie, links, plaatjes Nieuwere bewerking →
Regel 1: [[Bestand:Gainsbourgb.jpg\|thumb\|Serge Gainsbourg]] [[Bestand:2007 Tags Maison Serge Gainsbourg.jpg\|thumb\|185px\|[[Graffiti]] op Gainsbourgs huis in de Rue de Verneuil in Parijs]] [[Bestand:Jane Birkin, Charlotte Gainsbourg 1, Inauguration of Jardin Serge-Gainsbourg.jpg\|thumb\|185px\|Jane Birkin en Charlotte Gainsbourg bij de inwijding van de "Jardin Serge Gainsbourg" in 2010]] '''Serge Gainsbourg''', artiestennaam van ''Lucien Ginsburg'' ([[Parijs]], [[2 april]] [[1928]] - aldaar, [[2 maart]] [[1991]]) was een Frans [[dichter]], [[zanger]], [[componist]], [[acteur]] en [[Filmregisseur\|regisseur]]. Regel 12 ⟶ 14: == Werk == Gainsbourg schreef soundtracks voor meer dan veertig films. Zelf regisseerde hij vier films: ''[[Je t'aime... moi non plus (film)\|Je t'aime... moi non plus]]'', ''[[Equateur (film)\|Equateur]]'', ''[[Charlotte For Ever]]'' en ''[[Stan The Flasher]]''. Zijn grootste hit, ''[[Je t'aime... moi non plus]]'', was erotisch getint. Hoewel liedje het oorspronkelijk werd opgenomen met [[Brigitte Bardot]], werd het niet met haar stem uitgebracht, maar met die van zijn toekomstige vriendin [[Jane Birkin]], omdat Bardot niet ~~meer~~ verder wilde. Omdat het als 'te heet' beschouwd werd, werd dit lied in verschillende landen gecensureerd en Frankrijk werd de explicietste versie geheel onthouden. De controverse zorgde voor veel bekendheid en droeg eraan bij dat het de nr. 1 werd in verscheidene hitlijsten, waaronder die van het [[Verenigd Koninkrijk]]. ~~Zijn werk~~ ''[[Histoire de Melody Nelson]]'' werd uitgebracht in 1971. Het was een conceptalbum samengesteld door Jean-Claude Vannier en vooral gebaseerd op [[Vladimir Nabokov\|Nabokov]]s roman [[Lolita (roman)\|Lolita]]. Het heeft artiesten zoals [[Air (band)\|Air]], [[David Holmes (componist)\|David Holmes]] en [[Beck Hansen\|Beck]] beïnvloed. In 1975 bracht hij het album ''[[Rock Around the Bunker]]'' uit, een rockalbum dat volledig gewijd is aan het [[Nationaalsocialisme\|nazisme]], waarin hij met zwarte humor herinneringen bovenhaalt van hoe hij en zijn familie leden tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]. Het daaropvolgende jaar werd ''[[L'Homme à tête de chou]]'' uitgebracht met Marilou als een nieuw karakter en met veel bombastische, [[orkest]]rale muziek.▼ Omdat het als 'te heet' beschouwd werd, werd dit lied in verschillende landen gecensureerd en Frankrijk werd de explicietste versie geheel onthouden. De controverse zorgde voor veel bekendheid en droeg eraan bij dat het de nr. 1 werd in verscheidene hitlijsten, waaronder die van het [[Verenigd Koninkrijk]]. In 1978 nam hij in Jamaica een reggaeversie op van het Franse volkslied, de '[[Marseillaise]]', 'Aux Armes et cetera' , samen met de band van [[Bob Marley]], The Wailers. Hierdoor kreeg hij doodsbedreigingen van rechtse veteranen uit de [[Algerijnse Oorlog\|Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog]]. Kort daarna kocht Gainsbourg het originele manuscript van de ''Marseillaise''. Hierop antwoordde hij de critici dat zijn versie dichter bij het origineel was omdat in het origineel de woorden "Aux armes et cætera..." voorkomen in het refrein. Het jaar daarop werd zijn ''Gainsbarre''-look officieel voorgesteld in de film ''[[Ecce Homo (film)\|Ecce Homo]]''. Tijdens deze periode bracht hij ''[[Love On The Beat]]'' en zijn laatste studioalbum ''[[You're Under Arrest]]'' uit, evenals twee live-cd's.▼ ▲Zijn werk ''[[Histoire de Melody Nelson]]'' werd uitgebracht in 1971. Het was een conceptalbum samengesteld door Jean-Claude Vannier en vooral gebaseerd op [[Vladimir Nabokov\|Nabokov]]s roman [[Lolita (roman)\|Lolita]]. Het heeft artiesten zoals [[Air (band)\|Air]], [[David Holmes (componist)\|David Holmes]] en [[Beck Hansen\|Beck]] beïnvloed. In 1975 bracht hij het album ''[[Rock Around the Bunker]]'' uit, een rockalbum dat volledig gewijd is aan het [[Nationaalsocialisme\|nazisme]], waarin hij met zwarte humor herinneringen bovenhaalt van hoe hij en zijn familie leden tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]. ~~Het daaropvolgende jaar werd ''[[L'Homme à tête de chou]]'' uitgebracht met Marilou als een nieuw karakter en met veel bombastische, [[orkest]]rale muziek.~~ ▲In 1978 nam hij in Jamaica een reggaeversie op van het Franse volkslied, de '[[Marseillaise]]', 'Aux Armes et cetera' , samen met de band van [[Bob Marley]], The Wailers. Hierdoor kreeg hij doodsbedreigingen van rechtse veteranen uit de [[Algerijnse Oorlog\|Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog]]. Kort daarna kocht Gainsbourg het originele manuscript van de ''Marseillaise''. Hierop antwoordde hij de critici dat zijn versie dichter bij het origineel was omdat in het origineel de woorden "Aux armes et cætera..." voorkomen in het refrein. Het jaar daarop werd zijn ''Gainsbarre''-look officieel voorgesteld in de film ''[[Ecce Homo (film)\|Ecce Homo]]''. Tijdens deze periode bracht hij ''[[Love On The Beat]]'' en zijn laatste studioalbum ''[[You're Under Arrest]]'' uit, evenals twee live-cd's. Tijdens de laatste tien jaar van zijn leven verscheen hij dikwijls op de Franse tv in talkshows, met zijn controversiële humor en provocaties. Tijdens een live optreden deelde hij, zichtbaar [[dronkenschap\|stomdronken]], zijn medegaste [[Whitney Houston]] mee dat hij hij haar wilde neuken.<ref>"I want to fuck you": [http://www.youtube.com/watch?v=bMdXi6f5KRg Youtubefilmpje van het voorval]</ref> Zijn liedjes werden steeds excentrieker, van het anti-drug 'Les Enfants de la Chance' tot het dubbelzinnige 'Lemon Incest' met zijn dochter Charlotte. Dit illustreert zijn liefde voor woordspelletjes, soms ook pijnlijk, 'Bowie, Bah Oui' (of: 'Bowie, Beau oui comme Bowie'). Een van de vertolkers van zijn muziek was [[Petula Clark]], wier succes in Frankrijk vooral te danken was aan het zingen van Gainsbourgs muziek. In 2003 schreef ze 'La Chanson de Gainsbourg' als een eerbetoon aan de componist van sommige van haar grootste hits. Gainsbourg is ook de componist van ''Poupée de cire, poupée de son'', waarmee [[France Gall]] het [[Eurovisiesongfestival]] won voor [[Luxemburg (land)\|Luxemburg]]. ~~Gainsbourg is ook de componist van ''Poupée de cire, poupée de son'', waarmee [[France Gall]] het [[Eurovisiesongfestival]] won voor [[Luxemburg (land)\|Luxemburg]].~~ == Discografie == Regel 63 ⟶ 55: * 1989 - Le Zénith de Gainsbourg (live) * 1989 - De Gainsbourg à Gainsbarre (9CD - BOX) ''Jane Birkin - Serge Gainsbourg'' (1969) (SG) Regel 81 ⟶ 72: ''Rendez-vous'' (2004) *''Fictions'' (2006) (SG) = albums geschreven door Serge Gainsbourg voor Jane Birkin

Serge Gainsbourg: verschil tussen versies