Jozef Bonaparte: verschil tussen versies

Jozef was van oorsprong advocaat te [[Ajaccio]], een van de leiders van de democratische Fransgezinde partij op Corsica en officier in het leger. Samen met de andere - toen nog onbelangrijke - Bonapartes vluchtte hij toen deze partij door de conservatieve partij van [[Pasquale Paoli]] was overwonnen in [[1792]] naar [[Marseille]]. Op [[1 augustus]] [[1794]] trouwde hij te [[Cuges-les-Pins]] ([[Frankrijk]]) met [[Julie Clary]], dochter van een rijk zijdehandelaar en zuster van [[Désirée Clary]], met wie Napoleon in zijn jonge jaren (toen hij nog in Marseille woonde) een relatie had.

 

Jozef hielp in [[1796]] en [[1797]] namens het [[Directoire]] het Franse bestuur op Corsica organiseren en in [[1797]] en [[1798]] was hij Frans gezant bij de [[paus]]. Hij leidde de onderhandelingen met [[Habsburgse Monarchie|Oostenrijk]] onder [[keizer Frans II|Frans I]] die resulteerden in de [[Vrede van Lunéville]] ([[9 februari]] [[1801]]). Hij was altijd jaloers op zijn broer Napoleon, die het veel verder had geschopt dan hij en hoewel 1 jaar jonger, hoofd van de [[clan]] Bonaparte was geworden. Daar Jozef slechts dochters had, trachtte Napoleon hem er na zijn kroning tot keizer toe te brengen van zijn aanspraak op troonopvolging af te zien, hetgeen hij weigerde.