Versie van 3 mrt 2016 21:59 bewerken 94.225.13.67 (overleg) Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 3 mrt 2016 22:09 bewerken ongedaan maken Marrakech (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 22.992 bewerkingen goed bedoeld, maar niet echt nuttig Nieuwere bewerking →
Regel 1: De '''persoonsvorm''' (''verbum finitum'') is in de [[Ontleding (grammatica)# Het systeem van ontleding#Redekundige ontleding\|redekundige ontleding]] een vorm van het [[werkwoord]] die in [[persoon (taalkunde)\|persoon]] en getal (enkelvoud ''vs.'' meervoud) met het [[onderwerp (zinsdeel)\|onderwerp]] overeenstemt en in een andere tijd kan worden overgebracht. De persoonsvorm is het werkwoord van een zin, het geeft onder meer aan of de zin in de tegenwoordige tijd of in de verleden tijd staat. In het Nederlands worden sommige werkwoorden in een zin gesplitst in twee woorden (ophangen → hij hangt zijn jas op). In dat geval bestaat de persoonsvorm uit twee woorden (hangt op). De persoonsvorm is een onderdeel van het [[gezegde (taalkunde)\|gezegde]]. Samen met het onderwerp vormt de persoonsvorm nog een [[syntaxis (taalkunde)\|syntactische]] eenheid, de [[zinskern]].

Persoonsvorm: verschil tussen versies