Cliëntgerichte psychotherapie: verschil tussen versies

 

De vader van deze therapie is [[Carl Rogers|Carl R. Rogers]]. De rol van de [[psychotherapeut]] is het reflecteren van gevoelens, zonder vastgestelde therapeutische richting op te leggen (non-directief). Door gesprekken komt de patiënt tot inzichten en emoties die eerst verborgen bleven. Een ander kernwoord is [[empathie]], het zich kunnen inleven in de gedachten en gevoelens van een ander. Dit dient niet alleen een vaardigheid van de psychotherapeut te zijn, het is bij Rogers de belangrijkste sociale vaardigheid.