Johann Georg van Hohenzollern: verschil tussen versies

'''Johann Georg Carl Leopold Eitel-Friedrich Meinrad Maria Hubertus Michael van Hohenzollern''' ([[Sigmaringen (stad)|Sigmaringen]], [[31 juli]] [[1932]]) –— ([[München (stad)|München]], [[2 maart]] [[2016]]) is een lid van het huis [[Hohenzollern-Sigmaringen]] en een [[Duitsland|Duits]] [[kunstgeschiedenis|kunsthistoricus]].

Hij was het zesde kind en de derde zoon van [[Frederik Victor van Hohenzollern]] en [[Margaretha Carola van Saksen]], een dochter van de laatste koning der Saksen, [[Frederik August III van Saksen|Frederik August III]]. Hij studeerde kunstgeschiedenis en archeologie in [[Parijs]], [[Freiburg im Breisgau]] en [[München]]. Hij promoveerde in [[1966]] en trad in datzelfde jaar in dienst bij de [[Bayerischen Staatsgemäldesammlungen]]. Aanvankelijk was hij referent voor de [[Frankrijk|Franse]] en [[Spanje|Spaanse]] schilderkunst, later werd hij er conservator en directeur. In [[1986]] werd hij directeur van het [[Bayerisches Nationalmuseum]]. Hij keerde in [[1991]] terug bij de Staatsgemäldesammlungen, waar hij de drijvende kracht was achter de oprichting van de [[Pinakothek der Moderne]]. Hij initiëerde ook de samenwerking met de [[Kunsthalle der Hypo-Kulturstiftung]], van welke instelling hij in [[1998]] de directeur werd. Daar bleef hij tot zijn pensioen in [[2006]].