Versie van 25 feb 2016 22:50 bewerken 2a02:1810:2d30:4700:6572:3d53:6b3b:a26e (overleg) →‎„Het monster“ ← Oudere bewerking		Versie van 25 feb 2016 22:51 bewerken ongedaan maken Kulter20 (overleg \| bijdragen) Terugdraaiers 7.241 bewerkingen k Wijzigingen door 2A02:1810:2D30:4700:6572:3D53:6B3B:A26E (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Kleuske Nieuwere bewerking →
Regel 76: == „Het monster“ == Na slechts vier jaar te hebben geregeerd vond Caligula de dood door de hand van leden van de Praetoriaanse Garde. De initiatiefnemer tot de samenzwering was de ~~hey~~''tribunus'' [[Cassius Chaerea]], die door een deel van senatoren en andere invloedrijke personen aan het hof werd gesteund en geholpen.<ref>Sen., ''De constantia sapiens'' 18.3, Flav. Jos., ''Antiquitates Iudaicae'' XIX 18, 20-21, 28-46, 48-51, 63-69, 91-92, 98, 261, Suet., ''Vita Gai'' 56.2, 58.2, Tac., ''Ann.'' [http://benbijnsdorp.info/ann11_01.html#11.01.2 XI 1.2], 29.1, Cass. Dio, LIX 29.1.</ref> Antieke beschrijvingen van iemands dood zijn gewoonlijk sterk gestileerd: volgens de antieke auteurs gebeurde de aanslag in de onderaardse corridor van een theater, waarbij Caligula als een soort van ritueel offer werd afgeslacht, om zo de personencultus van Caligula in een symbolische rollenomkering te vergelden.<ref>Suet., ''Vita Gai'' 56–58, Flav. Ios., ''Antiquitates Iudaicae'' XIX 105–113, Cass. Dio, LIX 29.5–7. Zie {{Aut\|[[John Scheid\|J. Scheid]]}}, La mort du tyran: chronique de quelques morts programmés, in ''Du châtiment dans la cité. Supplices corporels et peine de mort dans le monde antique'', Rome, 1984, pp. 177-193.</ref> Caligula werd vermoord nadat hij de senaat door een demonstratieve uitputting van de wettelijke mogelijkheden van het ''[[principaat]]'' had gebruuskeerd. Over de gronden en de precieze afloop van de samenzwering geeft [[Flavius Josephus]] het meest uitvoerige verslag.<ref>''Antiquitates Iudaicae'' XIX 70-113.</ref> Over de chronologie van hetgeen eraan voorafging valt echter weinig met zekerheid te zeggen, daar de voorstelling van Suetonius<ref>''Vita Gai'' 58.</ref> voor deze periode ongeordend is en die van [[Lucius Cassius Dio]]<ref>LIX 29.5-7.</ref> deels verloren is gegaan en in de overgeleverde delen niet betrouwbaar is. Volgens deze laatste begon Caligula's radicale regeringswissel met een in de loop van het jaar 39 voor de senaat gehouden redevoering. De weergave van deze toespraak is hoogstwaarschijnlijk een herschepping van de geschiedschrijver, maar ook in onze andere bronnen wordt de breuk in de regering van Caligula rond het jaar 39 gesitueerd.<ref>Cass. Dio, LIX 16.1–7.</ref>

Caligula: verschil tussen versies