Slag bij Varna: verschil tussen versies

Ondanks het vredesverdrag wist kardinaal [[Juliano Cesarini]] namens [[paus Eugenius IV]] de Hongaarse koning ervan te overtuigen om een nieuwe [[kruistocht]] te organiseren, argumenterend dat een eed aan een ongelovige geen waarde had.<ref>Edwin E. Jacques (1995), ''The Albanians: an ethnic history from prehistoric times to the present'', p. 180.</ref> De Hongaren verbraken het vredesakkoord en voegden zich bij de West-Europese en Byzantijnse christelijke alliantie. Ook de lokale dynastieën in de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]] namen de wapens op tegen de Osmanen. De jonge sultan Mehmed II was niet in staat om de gebeurtenissen te controleren. Verder werd hij meegesleurd door de conflict tussen de grootvizier [[Çandarlı Halil Paşa]] en zijn tutor, lala Zağanos Paşa. In grote paniek werd de Osmaanse hoofdstad [[Edirne (stad)|Edirne]] geëvacueerd toen de kruisvaarders de stad tot heel dichtbij hadden benaderd. De grootvizier Halil Paşa riep sultan Murad II terug uit Anatolië. Ondanks de blokkade van de [[Bosporus (zeestraat)|Bosporus]] door de Venetianen, stak Murad met het leger de Bosporus over onder het [[Spervuur (militair)|spervuur]] van de Genueze vloot. In 1444 ontmoette Murad II de geallieerde kruisvaarders in de buurt van Varna, waar deze slag eindigde met de dood van de [[Pools|Poolse]] koning [[WladislasWładysław|Wladislaus van Varna]] en met de nederlaag van de Europese alliantie.

Op dit moment van twijfel bleken de vaardigheden van Sultan Murad's heer, Karaca Beg, doorslaggevend te zijn in de overwinning. Hij wist zijn kalmte te bewaren en adviseerde de sultan om de juiste beslissingen te nemen. Zo was de mogelijke bezetting van de Osmaanse hoofdstad [[Edirne (stad)|Edirne]] vermeden. Murad besloot op het slagveld te blijven en het falen van de Hongaarse koning WladislasJohannes veranderden het tij van de strijd. Samen met de [[janitsaren]] en [[azabs]] (Turkse soldaten) die nog niet gevlucht waren, begon Murad de aanvallen af te slaan vanuit een ingegraven verdedigingspositie. Deze positie bestond uit een loopgraaf en een bolwerk waarrond schutters gewapend met [[Haakbus|haakbussen]] gestationeerd waren. De[[kruisvaarder|kruisvaarders]] leden vele verliezen door het geweervuur en boogschotten in hun pogingen om door deze defensieve versterking van het centrum van het Osmaanse leger te doorbreken. Ze ondernamen vruchteloos zeven pogingen. Koning [[WladislasWładysław|Wladislaus van Varna]] van Polen kwam om bij een van deze pogingen. De koning en zijn gevolg braken door de sloot. De gedisciplineerde en getrainde [[janitsaren]] lieten hen passeren om ze daarna te omsingelen. Een janitsaar velde het paard van de koning die op de grond viel en een andere janitsaar kapte het hoofd van de koning af. Deze gebeurtenis veranderde de gang van de slag. Hoewel de strijd bleef verder woeden en de gevluchte Osmaanse troepen zich terug in de strijd voegden, had het Osmaanse leger de overwinning al binnen gehaald.