Diocletianus: verschil tussen versies

Na zijn verheffing tot keizer werden in plaats van Carinus en Numerianus, Diocletianus en [[Lucius Caesonius Bassus]]<ref>Zijn volledige naam was L. Caesonius Ovinius Manlius Rufinianus Bassus.</ref> tot [[consul (Rome)|consul]]s benoemd en namen zij de ''[[fasces]]'' ter hand.<ref>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5; {{aut|Bowman}}, "Diocletian and the First Tetrarchy" (CAH), blz. 69; {{aut|Potter}}, blz. 280; {{aut|Southern}}, blz. 134.</ref> Bassus was een lid van een [[Senaat (Rome)|senatoriale]] familie uit [[Campania]], een voormalig consul en proconsul in de senatoriale provincie [[Africa (Romeinse provincie)|Africa]], die door Probus was uitverkozen vanwege zijn voornaamheid.<ref name=BNSCE5>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5.</ref> Hij was bedreven op terreinen van het regerinsgbeleid, waarin Diocletianus vermoedelijk nog geen ervaring had opgedaan.<ref name=P280/> Diocletianus' verheffing van Bassus tot consul symboliseerde zijn verwerping van Carinus' regering in Rome en zijn weigering om tweede viool in het orkest van een andere keizer te spelen,<ref name=BNSCE5/> ook gaf het zijn bereidheid aan om de al lang bestaande samenwerking tussen de senaat en de militaire aristocratie van het rijk voort te zetten.<ref name=P280/> Hij verbond zo ook zijn succes aan dat van de Senaat, wiens steun hij nog nodig zou hebben als hij zou besluiten een mars op Rome te ondernemen.<ref name=BNSCE5/>

 

 

Als leider van het verenigde Oostelijk-Romeinse Rijk, was Diocletianus duidelijk de grotere bedreiging.<ref>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5; {{aut|Bowman}}, "Diocletian and the First Tetrarchy" (CAH), blz. 69; {{aut|Leadbetter}}, "Carinus".</ref> In de winter van 284-85 trok Diocletianus via de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]] op naar het westen. In het voorjaar van 285, en wel voor het einde van mei,<ref>{{aut|Bowman}}, "Diocletian and the First Tetrarchy" (CAH), blz. 69; {{aut|Potter}}, blz. 280.</ref> ontmoetten de legers van Diocletianus en Carinus elkaar bij de rivier de Margus ([[Moravië (regio)|Morava]]) in [[Moesia]]. In moderne vertellingen is de plaats van de slag gelokaliseerd tussen de Mons Aureus (Seone, ten westen van [[Smederevo]]) en [[Viminacium]],<ref name="BNSCE5" /> in de buurt van het moderne [[Belgrado]] in [[Servië]].<ref>{{aut|Barnes}}, ''Constantine and Eusebius'', blz. 5; {{aut|Odahl}}, blz. 40; {{aut|Southern}}, blz. 135.</ref>