Apotheker: verschil tussen versies

Apothekers hebben van oorsprong een zeer afwisselend beroep en waren lange tijd ook kruideniers. Ze sloten zich dan ook aan in dezelfde [[gilde (beroepsgroep)|gilde]]. De kruidenier was oorspronkelijk de [[groothandelaar]] in [[specerijen]], [[verfstoffen]] en [[kruidenwijnen]]. Hij verkocht aan artsen, maar was daarnaast ook detaillist. Tot aan de zestiende eeuw bezaten de apothekers het [[monopolie]] op de verkoop van [[tafelsuiker|suiker]] en [[suikerbroden]]. Na de ontdekking van Amerika verkocht de apotheker ook [[tabak]], [[Cacaopoeder|cacao]] en kostbare suiker waaruit hij [[confituren]], [[suikerwaren]] en koeken bereidde. [[Suikerriet]] werd echter massaal ingevoerd, waardoor de prijzen instortten en de bereiding van suikerwerk overging in de handen van de banketsuikermakers. [[Marsepein]] kreeg tijdens de middeleeuwen een geneeskrachtig imago door het suikergehalte. In de zestiende eeuw was marsepein dan ook een product dat alleen door apothekers gemaakt mocht worden. De apotheker was niet alleen medicijnmaker en -verkoper, maar dus ook handelaar in allerlei levens- en genotsmiddelen.

Gemeentebesturen trachten via keuren en [[Farmacopee|stadsfarmacopees]] invloed uit te oefenen op de kwaliteit van de beroepsuitoefening en via belastingen op de prijzen van geneesmiddelen. De opleiding van leerknecht tot apotheker geschiedde in de apotheek. Na een leertijd van twee of drie jaar kon de leerling, tegen een niet onaanzienlijk examengeld, examen afleggen, meestal ten overstaan van stadsdoktoren en apothekers.

 

== Opleiding ==