[[Bestand:Bécs 367 (8135387731).jpg|{{Largethumb}}|Monument van Schubert in het stedelijke park van Wenen]]
'''Franz Peter Schubert''' ([[Wenen]], [[31 januari]] [[1797]] – aldaar, [[19 november]] [[1828]]) was een [[Oostenrijk]]s [[componist]].
== Componist ==
Nadat hij op 19 oktober 1814 zijn eerste lied 'Gretchen am Spinnrade' had geschreven, ontwikkelde zijn compositorische vermogen zich geheel in 1815, het vruchtbaarste jaar van zijn leven. Vier opera's, twee symfonieën, 144 liederen - waaronder '[[Erlkönig]]' en 'Heidenröslein' -, twee Missen, een strijkkwartet en twee pianosonates, waren het resultaat.
In 1816 solliciteerde Schubert naar de betrekking van muziekleraar aan de normaalschool in [[Ljubljana|Laibach]]. Hij wilde trouwen met zijn jeugdvriendin Therese Grob. Salieri schreef echter een koel getuigschrift, dat Schubert toevallig in handen kreeg. Daarop brak hij met Salieri en kwam er aan de lessen een einde. De sollicitatie liep overigens op niets uit, waarschijnlijk omdat hij geen les kon geven in het bespelen van alle blaasinstrumenten.
In de herfst van 1817 was de wettelijke termijn voorbij dat Schubert onder de wapenen geroepen kon worden. Meteen nam hij ontslag als hulponderwijzer. Hij moest nu in zijn onderhoud voorzien met het geven van muzieklessen. Ondanks zijn in 1818 verworven vrijheid lukte het Schubert echter niet de inspiratie in dezelfde mate gaande houden als voorheen. In de zomer van dat jaar en in 1824 ging hij als pianoleraar met de familie van graaf [[Esterházy|Johann Karl Esterhazy]] mee naar hun landgoed in Hongarije. Aldaar genoot hij van de weinige zorgeloze maanden die zijn leven heeft gekend.
Eenmaal terug in Wenen woonde hij afwisselend bij vrienden. Hij componeerde dagelijks van 's morgens zes tot 's middags een uur, zonder een pauze in te lassen. 's Avonds trof hij zijn vrienden in het café. In 1820 werd voor het eerst een [[Singspiel]] van Schubert opgevoerd: 'Die Zwillingsbrüder'. Men riep enthousiast om de componist, maar Schubert weigerde te verschijnen omdat hij zo armoedig gekleed was.
Voor 1821 waren er slechts enkele liederen van Schubert gedrukt. In dat jaar zorgde zijn vriend Ignaz Sonnleithner ervoor dat er een uitgave gereed kwam van een serie van zeventien afleveringen met liederen van Schubert, tegen intekening. 'Erlkonig' verscheen als opus 1, zes jaar nadat het gecomponeerd was. De kritiek was weliswaar verdeeld, maar de opbrengst zorgde ervoor dat Schubert de ondanks zijn zuinige leefwijze gemaakte schulden kon afbetalen.
