Mark Twain: verschil tussen versies

| accessdate=2007-10-29}}</ref> Het jaar daarop werd hij leerling bij een drukkerij. In 1851 begon hij met het werk als [[Machinezetter|letterzetter]] en schreef hij artikelen en humoristische verhaaltjes voor de ''Hannibal Journal'', een krant waar zijn broer Orion eigenaar van was. Toen hij 18 was vertrok hij uit Hannibal en hij werkte vervolgens als drukker in [[New York City(stad)|New York]], [[Philadelphia (Pennsylvania)|Philadelphia]], [[Saint Louis (Missouri)|St. Louis]] en [[Cincinnati]]. Hij werd lid van de [[vakbond]] en ontwikkelde zichzelf ’s avonds in de openbare bibliotheken, waar hij naar eigen zeggen meer kennis opdeed dan hij op een gewone school zou hebben gedaan.<ref>Philip S. Foner, ''Mark Twain: Social Critic'' (New York: International Publishers, 1958), p.13, geciteerd in Helen Scotts "The Mark Twain they didn’t teach us about in school" (2000) in ''[[International Socialist Review]]'' 10, winter 2000, pp. 61-65, beschikbaar via [http://www.marxists.de/culture/twain/noteach.htm#n2 www.marxists.de]</ref> Op zijn tweeëntwintigste keerde hij terug naar Missouri. Tijdens een reis naar [[New Orleans (stad)|New Orleans]], stroomafwaarts over de Mississippi, maakte de loods van de [[stoomboot]], Horace E. Bixby, Twain enthousiast voor een baan als stoombootloods; dat was een royaal betaalde baan met een vast salaris van $250 per maand.<ref>''Life on the Mississippi'', chapter 15</ref>

De populariteit die Twain na het verschijnen van het verhaal oogstte, leverde hem de opdracht van het dagblad de ''[[Sacramento Union]]'' op om brieven te schrijven over reiservaringen. Op zijn eerste reis voer hij mee op de ''maidentrip'' van het stoomschip Ajax naar [[Hawaï]], dat in die tijd deel uitmaakte van de [[Sandwicheilanden]]. De humoristische brieven die hij inleverde bleken een opstap naar zijn werk voor ''[[Alta California]]'' in San Francisco. Deze krant benoemde hem tot reiscorrespondent voor een scheepsreis van [[San Francisco]] naar [[New York City(stad)|New York]] via het [[Landengte van Panama|Nauw van Panama]]. Gedurende de gehele tocht schreef Twain brieven, waarin hij met groteske humor zijn ervaringen te boek stelde. Op 8 juni 1867 stapte hij aan boord van het plezierjacht ''Quaker City'' voor een zeiltocht van vijf maanden. ''[[The Innocents Abroad or The New Pilgrims' Progress]]'' was het resultaat van deze reis.

Een derde, wat onwaarschijnlijke vriendschap, was die tussen Twain en de directeur van [[Standard Oil]], Henry H. Rogers. Terwijl Twain veel te danken had aan Henry Rogers, omdat die hem uit een financiële ravage had gered, was hun vriendschap in hun latere jaren wederzijds heilzaam. Twain verloor drie van zijn vier kinderen en zijn geliefde echtgenote en de familie Rogers werd voor hem een plaatsvervangend gezin. Hij werd een trouwe gast in hun huis in New York City, hun zomerverblijf met 48 kamers in [[Fairhaven]] ([[Massachusetts]]) en aan boord van hun motorjacht de ''Kanawha''.

De twee mannen introduceerden elkaar bij hun kennissen. Twain was een bewonderaar van het opmerkelijke [[doofblindheid|doofblinde]] meisje [[Helen Keller]]. Hij ontmoette Keller en haar lerares [[Anne Sullivan]] voor het eerst in de winter van 1894 tijdens een feest ten huize van [[Laurence Hutton]] in New York City. Twain introduceerde hen bij Rogers, die samen met zijn vrouw de opleiding van Keller betaalde aan het [[Radcliffe College]]. Het is Twain aan wie wordt toegeschreven dat hij Sullivan, Kellers [[gouvernante]] en metgezel, een wonderdoenster noemde. Zijn woordkeuze werd later de ingeving voor de titel van het toneelstuk en de filmbewerking van [[William Gibson]]s ''[[The Miracle Worker (toneelstuk)|The Miracle Worker]]''. Twain liet Rogers ook kennismaken met de [[journalist]]e [[Ida M. Tarbell]], die de industriemagnaat interviewde, wat leidde tot een ontmaskerend roddelverhaal en indirect tot het uiteenvallen van de Standard Oil Trust. Op de tochten aan boord van de ''Kanawha'' werden Twain en Rogers herhaaldelijk vergezeld van [[Booker T. Washington]], de beroemde voormalige slaaf, die een toonaangevende opvoedkundige was geworden.

Vanwege de slechte weersomstandigheden werd het motorjacht een paar dagen opgehouden voordat het zich op de [[Atlantische Oceaan]] kon wagen. Rogers en een aantal anderen van zijn groep keerden per trein terug naar New York. Twain hield niet van reizen met de trein en koos ervoor om te wachten en met de ''Kanawha'' terug te varen. De journalisten tastten echter in het duister over zijn verblijfplaats; toen hij niet volgens plan in New York City terugkeerde, opperde ''[[The New York Times]]'' dat hij mogelijk “op zee vermist” was. Toen hij veilig en wel in New York arriveerde en hem dat ter ore kwam, schreef de humorist een satirisch artikel over het voorval, waarin hij aanbood om “...een diepgaand onderzoek in te stellen naar het bericht dat ik op zee ben vermist. Als er enige grond is voor het bericht zal ik meteen het bezorgde publiek op de hoogte stellen.”<ref>{{en}}[http://www.twainquotes.com/19070505.html Mark Twain Investigating]. The New York Times, May 5, 1907.</ref> Het voorval vertoont gelijkenis met een gebeurtenis uit 1897, waarbij hij zijn beroemde opmerking “Het bericht van mijn dood is overdreven” maakte nadat een journalist erop uit was gestuurd om te onderzoeken of hij overleden was (in werkelijkheid was zijn nicht ernstig ziek).

Een maand later was Twain ''en route'' vanuit Connecticut om zijn vriend op te zoeken in New York City, toen Rogers op 20 mei 1909 plotseling overleed. Twain arriveerde op het [[Grand Central Station]] waar hij door zijn dochter van het nieuws op de hoogte werd gesteld. Overweldigd door verdriet ontweek hij, tegen zijn gewoonte in, de verzamelde journalisten en zei alleen maar “Dit is vreselijk… ik kan er niet over praten.” Twee dagen later fungeerde hij als eredrager bij de begrafenis in New York City. Hij onttrok zich echter aan de rouwbijeenkomst tijdens de treinreis naar de teraardebestelling in Fairhaven. Hij zei “ik kan het niet aan om samen met mijn vriend te reizen en niet met hem praten.”