Diatoniek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Madyno (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
BloemBloem (overleg | bijdragen)
k eenvoudiger
Regel 3:
Worden de hele toonafstanden verder opgedeeld in halve toonafstanden dan spreekt men van [[chromatiek]].
 
Het toonmateriaal bestaat per octaaf uit de zeven tonen met de namen de namen do, re , mi, fa, so(l), la, ti(si), (do). De toonafstanden tussen deze tonen zijn respectievelijkachtereenvolgens : heel, heel, half, heel, heel, heel en half.
 
In de [[Pythagorese stemming|Pythagorese systematiek]] zijn de tonen gebaseerd op de reine [[kwint]] met een verhouding 2:3. Gerekend vanuit do, zowel omhoog als omlaag, ontstonden de volgende verhoudingen, naar die tijd dalend genoteerd:
Regel 42:
|}
 
Daaruit is te zien dat een hele [[toonafstand]] gelijk is aan 9/8 en de halve toonafstand gelijk is aan 256/243. Dit is zeer regelmatig, maar de grote en kleine [[terts (muziek)|terts]] zijn respectievelijkachtereenvolgens 81/64 en 32/27, wat te veel afwijkt van de waarden 5/4 en 6/5 in de [[reine stemming]]. De grote terts is een factor 81/80, het [[didymische komma]], te groot en de kleine een factor 80/81 te klein.
 
In de reine stemming zijn de verhoudingen in de toonladder van do: