Protocol stack: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Een '''protocol stack''' (stapel van protocollen) is een bepaalde implementatie van software in een verzameling van protocollen (suite) van [[computer-netwerken]]. De termen wordt vaak uitwisselbaar gebruikt. Strikt gesproken is de suite de definitie van de protocollen en is de 'stack' de software-implementatie ervan.
 
Individuele protocallenprotocollen binnen een suite zijn vaak met eenéén enkel doel ontworpen. Deze [[:en:modular|modularisatie]] vergemakkelijkt ontwerp en beoordeling. Omdat ieder protocol-module gebruikelijk communiceert met 2 anderen, worden zij gewoonlijk voorgesteld als ''lagen'' in een stapel van protocollen. Het laagste protocol handelt altijd fysieke interactie op laag-niveau van de [[hardware]] af. Iedere hogere laag voegt meer mogelijkheden toe. Gebruikerapplicaties handelen uit gewoonte enkel de bovenste lagen af (Zie ook [[OSI-model]]).
 
Protocol stacks worden veelal, tijdens een praktische implementatie, verdeel in drie voornamelijke secties voor media, transport en applicaties. Een bepaald [[besturingssyteem]] of platform zal vaak in het bezit zijn van twee goed gedefiniëerde [[software]] [[interface]]s: een tussen de media- en transportlagen en een tussen de lagen van transport en applicaties.
Regel 17:
[A] [B]_____[C]
 
ImagineStel threedrie computers voor: ''A'', ''B'', anden ''C''. ''A'' anden ''B'' bothhebben havebeide radio-apparatuur equipment,en andkunnen canmiddels communicateluchtgolven viacommuniceren thedoor airwavesgebruik usingte amaken suitablevan networkeen protocolgeschikt [[netwerkprotocol]] (likezoals [[IEEE 802.11]].). ''B'' anden ''C'' arezijn connectedmet viaelkaar adoor cable,een usingkabel itverbonden todie exchangeze datagebruiken (again,om withgegevens theuit helpte ofwisselen a(weer met behulp van een protocol, for examplebijvoorbeeld Ethernet). However,Geen neithervan ofdeze theseprotocollen twoechter protocolszullen willin bestaat ablezijn toom transportinformatie informationte fromtransporteren van ''A'' tonaar ''C'', becauseomdat thesedeze computers arezich conceptuallyvolgens onconcept differentop networksverschillende netwerken zich bevinden. One,Men therefore,heeft needshiervoor aneen inter-networkneterk protocol tonodig "connect"om ze te 'verbinden' them.
 
Men zou de twee protocollen kunnen combineren om een krachtige derde te vormen die zowel meester is over de kabel als de draadloze transmissie, maar een ander super-protocol zou nodig zijn iedere mogelijke combinatie van protocollen. Het is gemakkelijker de basisprotocollen met rust te laten en een protocol te ontwerpen dat bovenop eenieder van de overigen kan werken ( het [[Internetprotocol]] is een voorbeeld hiervan). Dit wordt dan gezamelijk twee stapels van twee protocollen elk. Het inter-netwerkprotocol zal communiceren met ieder basisprotocol in de simpelere taal van deze; de basisprotocollen zullen elkaar niet direct aanspreken.
One could combine the two protocols to form a powerful third, mastering both cable and wireless transmission, but a different super-protocol would be needed for each possible combination of protocols. It is easier to leave the base protocols alone, and design a protocol that can work on top of any of them (the [[Internet Protocol]] is an example.) This will make two stacks of two protocols each. The inter-network protocol will communicate with each of the base protocol in their simpler language; the base protocols will not talk directly to each other.
 
A request on computer ''A'' to send a chunk of data to ''C'' is taken by the upper protocol, which (through whatever means) knows that ''C'' is reachable through ''B''. It therefore instructs the wireless protocol to transmit the data packet to ''B''. On this computer, the lower layer handlers will pass the packet up to the inter-network protocol, which, on recognizing that ''B'' is not the final destination, will again invoke lower-level functions. This time, the cable protocol is used to send the data to ''C''. There, the received packet is again passed to the upper protocol, which (with ''C'' being the destination) will pass it on to a higher protocol or application on ''C''. Often an even higher-level protocol will sit on top, and incur further processing.
 
Een normale stapel van protocollen ziet er zo uit:
A commonly used protocol stack looks like this:
 
+- - - - - -+
Regel 36:
 
==Zie ook==
*[[:en:Network protocol design principles|Principes van netwerkprotocol-ontwikkeling (En)]]
 
[[Categorie:Netwerk protocollenNetwerken]]
[[Categorie:Protocollen]]
 
[[de:Protokollstapel]]