Bij een [[dwarsgebint]] (Engels: ''reversed assembly'') vormen de stijlen telkens een paar, dat onderling door een dekbalk verbonden is. De gebintplaat ligt in de lengterichting op de dekbalken. Deze constructiehoofdtype komt veelis voorgebruikelijk in Nederland, België, en delen van Frankrijk, Duitsland en NoorwegenScandinavië. In Engeland komt hij sporadisch voor.
====Dekbalkgebint====
Regel 24:
====Kopbalkgebint====
Het [[kopbalkgebint]] (Duits: ''Oberrähm mit eingehälstem Dachbalken'') is afgeleid van het dekbalkgebint. Hierbij ligt de gebintbalk op de stijlen; de stijlen zijn voorzien van een sleuf waarin de balk rust, terwijl de kop van de balk voorbij de stijlen schiet en zo een en ander op zijn plaats houdt. Een smaller deel van de stijl steekt als soort pin in de balk. Dergelijk type gebint is ook in Friesland terug te vinden. Dit type gebint is te vinden in oostelijke delen van Twente, de Achterhoek en Midden- en Zuid-Limburg. Het oudste bekende voorbeeld in Nederland (met kop- en tussenbalken) is de Aarlese Hoeve te [[Aarle (Best)]], waarvan het gebint [[dendrochronologie|dendrochronologisch]] op 1263 is gedateerd. Dit is tevens de oudste boerderij van Nederland. Ook een 14e-eeuwse boerderij te [[Vessem]] kenmerkte zich door een combinatie van kopbalk- en dekbalkgebint. Ook bij driebeukige gebouwen in West=-Noorwegen (het zogenoemde ''grindbygd hus') komt deze constructie veel voor; men neemt aan dat hij oorspronkelijk wijd verbreid is geweest in Scandinavië.
====Ankerbalkgebint====
Het [[ankerbalkgebint]] (Duits: ''Hochrähm'') bestaat uit de twee gebruikelijke stijlen, verbonden door de [[horizontaal|horizontale]] ankerbalk. De gebintbalk steekt met een pen door de stijlerstijl en is daarachter verankerd met een of twee houten [[Deuvelverbinding#Toognagel|pennen]] of wiggen. Dit type gebint komt sinds het einde van de middeleeuwen overal in Nederland, België en Westfalen voor, aanvankelijk alleen in [[dakstoel]]en, vanaf ongeveer 1450 in de basisconstructie van huizen, schuren en andere gebouwen. In het grootste deel van Friesland, Groningen en Noord-Holland is deze constructie slechts spaarzaamsporadisch aangetoond, voornamelijk bij eikenhouten gebinten uit de zeventiende eeuw. Voor grenen gebinten is het ankerbalkengebint minder geschikt, vanwege het risico dat te dun uitgevoerde stijlen gaan splijten.
Lange tijd heeft men gemeend dat het ankerbalkengebint in Oost-Nederland het ankerbalkengebint de oudste constructievorm was, die mogelijk al in de Bronstijd werd toegepast. Inmiddels zijn er veel aanwijzingen (onder andere uit Drenthe en Westerwolde) dat dit type in Oost-Nederland is voorafgegaan door langsgebinten, elders door dekbalkgebinten. Het ankerbalkgebint geeft meer opslagruimte; de stijlen konden bovendien verder van elkaar geplaatst worden, zij het niet zover als bij een dekbalkgebint.
