Wilhelmina van Pruisen (1774-1837): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 195.240.117.88 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Taalvos
→‎Echtgenote van de erfstadhouder (1791-1814): kleinigheden, bij rustpunt een komma
Regel 24:
Op bijna 17-jarige leeftijd werd ze door haar ouders uitgehuwelijkt aan haar volle neef [[Willem I der Nederlanden|Willem Frederik van Oranje-Nassau]], de latere koning Willem I. Ze huwden op [[1 oktober]] [[1791]] in het koninklijk slot in Berlijn en het feest duurde zeventien dagen.
 
Het paar woonde in [[paleis Noordeinde]], alwaar hun oudste kind werd geboren:
* [[Willem II der Nederlanden|Willem II]] ([[1792]]-[[1849]]);
 
Regel 34:
Haar man leidde zacht gezegd van 1795 tot 1813 een weinig roemrijk leven, aanvankelijk tegen [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]], toen zelfs mét Napoleon en later weer tegen Napoleon. Ook was hij vaak van huis, wat Wilhelmina geen goed deed. Zij had zich erg gehecht aan haar man en kon de perioden dat hij van huis was moeilijk doorbrengen. Inmiddels had echtgenoot Willem van Napoleon [[vorstendom Fulda]] toegewezen gekregen. Hier resideerden Willem en Wilhelmina als een soort Duits vorstenpaar, terwijl ze de winter standaard in Berlijn doorbrachten. In Berlijn hadden ze de beschikking over het zogeheten ''Niederländisches Palais''.
 
Toen man Willem weigerde toe te treden tot de Duitse [[Rijnbond (1806)|Rijnbond]] raakten zij het vorstendom Fulda kwijt. Wilhelmina, die op [[30 augustus]] [[1806]] bevallen was van een levenloos kind, moest kort daarop vluchten voor oprukkende Franse troepen. Tijdens het reizen door het slechte weer werd dochtertje Pauline ernstig ziek. Zij stierf in december in haar moeders armen. Wilhelmina kon nauwelijks scheiden van het lichaampje van haar dochter, en men vreesde voor haar verstand. De Fransen hadden inmiddels Pruisen bezet, en zodoende de macht over het gaan en staan van Wilhelmina en haar Pruisische familie. Na een verzoekschrift aan Napoleon werd Wilhelmina toegestaan onder streng Frans toezicht naar [[Berlijn]] te trekken, alwaar ze korte tijd ook geen correspondentie mocht onderhouden met haar man.
Nadat haar man toegestaan werd zijn vrouw te bezoeken, nam hij hun oudste zoon mee naar Engeland, iets waar Wilhelmina helemaal niet achterstond. Zij wilde haar kinderen graag in Pruisen om zich heen houden en bezocht vaak hun lessen. De kinderen werden ook met grote bemoeienis van haarzelf opgevoed, iets wat tot dan toe bij weinig adellijke moeders het geval was.