Orde van Sint-Antonius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Tmajoor (overleg | bijdragen)
k →‎Antonius-Abt: huidziekten
verduidelijking
Regel 1:
[[Afbeelding:Wapen van Philippus Vaecx of Foxius.jpg|thumb|200px|Wapenschild van een commandeur van de Orde van Sint-Antonius]]
De '''Orde van Sint-Antonius''', ofook wel ''antonieten'' isof een''antonieters'', vanwas oorsprongoorspronkelijk middeleeuwse [[Ridderorde (organisatie)|ridderorde]] ofeen [[lekenbroeder]]schap, die in 1095 in de [[Dauphiné]] (Zuid-[[Frankrijk]]) werd gesticht. Later werd het een [[ridderlijke orde]], een [[kloosterorde]] van [[reguliere kanunnik]]en.
 
==Antonius-Abt==
[[Antonius van Egypte]] (rond 250-356?) was een kluizenaar in de Egyptische woestijn. Hij is de grondlegger van het kloosterleven en was ook de patroon van de lijders aan huidziekten. De in 1095 ingestelde kloosterordeorde van de antonieters legde zich toe op het verplegen van de slachtoffers en ook het verplegen van de [[pest (ziekte)|pestlijders]] zag zij als haar opgave. Om de [[monnik]]enleden van de orde in staat te stellen hun ziekenhuizen te onderhouden mochten zij varkens in de straten van de steden laten loslopen. Deze werden gebrandmerkt met het [[Taukruis|Tau]] of Sint-Antoniuskruis.
 
Antonius werd daarom bekend als "Sint-Antonius-van-het-varken" en wordt afgebeeld met een varken aan zijn voeten. Meestal wordt hij echter aangeduid als Antonius-Abt. Hij wordt meestal afgebeeld met een bel in zijn hand: slachtoffers van besmettelijke ziekten, zoals [[lepra]], moesten namelijk voortdurend met een bel klingelen om hun medemensen te waarschuwen voor besmettingsgevaar.