Reflex (biologie): verschil tussen versies

Meer complexe reflexen verlopen via meerdere synapsen. Zo lopen de reflexen van het autonome zenuwstelsel via een extra synaps in het [[zenuwknoop|ganglion]], een streng zenuwcellen die buiten het ruggenmerg loopt. Dit is dus een extra station dat gepasseerd wordt op weg naar het doelorgaan, bijvoorbeeld een speekselklier, gladde spier of de hartspier. De prikkels die deze reflexen veroorzaken zijn bijvoorbeeld pijnprikkels, of prikkeling van mechanoreceptoren en [[chemoreceptor]]en van inwendige organen zoals de long, maagdarmkanaalmaag-darmkanaal en bloedvaten. De eindorganen worden bovendien door twee soorten [[efferent]]e zenuwvezels aangestuurd, een [[orthosympathisch]] en een [[parasympathisch]] deel. De reflexen die via meerdere synapsen lopen, zijn langzamer en worden ook wel vreemde reflexen genoemd. Dit wil zeggen dat de receptor die de prikkel ontvangt hier ruimtelijk gescheiden is van het reagerende orgaan. Een voorbeeld is de buigreflex waarbij prikkeling van de voetzool leidt tot buiging van gewrichten in het been. Andere voorbeelden zijn de [[corneareflex]], hoesten en niezen.