Angiotensine II-receptorantagonisten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
{{Citeer journal|last=Tronvik|first=E|coauthors=Stovner LJ, Helde G, Sand T, Bovim G|title=Prophylactic treatment of migraine with an angiotensin II receptor blocker: a randomized controlled trial|journal=JAMA|volume=289|issue=1|series=2003 Jan 1;|pages=65-69|pmid=12503978|url=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12503978}}</ref> Zij vormen een alternatief voor [[ACE-remmer]]s indien een patiënt deze niet verdraagt vanwege de bijwerking van kriebelhoest.
Ze blokkeren de werking van [[angiotensine II]]. Andere namen van AIIRA's zijn '''angiotensine-receptorblokkers''' (ARB's), '''sartanen''' en '''AT<sub>1</sub>-receptorantagonisten'''. Deze laatste term verwijst naar ''angiotensine-II-receptortype 1'' (AT<sub>1</sub>), de voornaamste doelreceptor van AIIRA's. Angiotensine is een stof met een krachtige vaatvernauwende werking die gevormd wordt in de nieren (zie [[Bloeddrukregulatie|RAAS-systeem]]). Een AIIRA zorgt ervoor dat angiotensine niet via de [[receptor (biochemie)|receptor]] zijn werking kan uitoefenen. Het gevolg is dat de druk in de [[bloedvaten]] vermindert en een verbetering van de werking van het hart optreedt, doordat het hart tegen een lagere weerstand hoeft in te pompen.
Bijwerkingen:
| |||