Tamara Karsavina: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Galerij: Opmaak onderschrift, titels cursief, correctie jaartal *1914 |
Transliteratie Karsawina, *Karsavina; opmaak bronnen; invoegen favoriete rol |
||
Regel 5:
Karsavina werd geboren als dochter van de danser Platon Karsavin en werd opgeleid aan de keizerlijke balletschool te Sint-Petersburg. Vervolgens werd ze solodanseres bij het beroemde [[Mariinskiballet]] en speelde al snel grote rollen, onder andere Lise in ''[[La fille mal gardée]]'' en Medora in ''[[Le Corsaire]]''. Ze was ook de eerste ballerina die de ''[[Pas de deux (ballet)|grand pas de deux]]'' uit ''Le Corsaire'' danste.
[[Bestand:Karsavina_005.jpg|thumb|left|250px|Tamara
In 1909 werd Karsavina lid van de [[Ballets Russes]], van [[Sergej Diaghilev]], waarmee ze regelmatig in [[Parijs]] optrad. Onder Diaghilevs huischoreograaf [[Michel Fokine]] speelde ze in die periode misschien wel haar beroemdste rollen, zoals de titelrol in ''[[L'Oiseau de Feu|De vuurvogel]]'' (1910), de ballerina in ''[[Petroesjka]]'' (1911) en het meisje in ''[[Le spectre de la rose]]'' (1911). Haar favoriete rol was die van de koningin van Sjemacha, een [[Oosten|Oosterse]] [[femme fatale]], in ''[[De gouden haan]]'' (1914).<ref name="parry">{{en}} [http://dancetabs.com/2014/07/les-saisons-russes-natalia-sats-opera-ballet-le-coq-dor-golden-cockerel-london/ ''Les Saisons Russes / Natalia Sats Opera & Ballet – Le Coq d’Or (The Golden Cockerel) – London''] (Dancetabs, 9 juli 2014), J. Parry</ref>
In 1917 huwde Karsavina de Engelse diplomaat Henry James Bruce, met wie ze kort daarna een zoon kreeg. Na de [[Russische Revolutie (1917)|Russische Revolutie]] verliet ze in 1917 haar vaderland en vestigde zich met haar gezin in [[Londen]]. Daar legde ze zich vervolgens vooral toe op het schrijven over ballet en het opleiden van nieuwe dansers en danseressen aan de [[Royal Ballet School]]. In 1920 was ze tevens mede-oprichter van de [[Royal Academy of Dance]], nu de grootste dansopleiding in de wereld. Tot haar bekendste leerlingen behoorden [[Alicia Markova]] en [[Margot Fonteyn]]. Verder wendde Karsavina tot op hoge leeftijd haar invloed bij het [[Royal Ballet]] aan om opnieuw choreografieën van Fokine en [[Marius Petipa|Petipa]] in het repertoire op te nemen.
Regel 12:
Karsavina is ook bekend geworden door haar in 1947 verschenen memoires ''Theatre Street'', waarin ze de competitieve wereld van het ballet van binnenuit beschrijft (zowel in haar Russische periode als daarna), alsook haar ontmoetingen met Sergej Djagilev, [[Pablo Picasso]], [[Vaslav Nijinsky]] en [[Igor Stravinski]]. In de pers werd regelmatig haar rivaliteit met [[Anna Pavlova]] uitgemeten. Ook werden toespelingen gemaakt op haar vermeende [[biseksualiteit]].
Karsavina werd niet alleen geroemd om haar capaciteiten als danseres en danspedagoge, maar nadrukkelijk ook om haar schoonheid en elegantie. Tot op hoge leeftijd wist ze 'alleen al met haar statige entree een zaal in bewondering tot zwijgen te krijgen'.<ref name="Kiselev">{{en}} [http://www.aha.ru/~vladmo/karsavina.html
== Literatuur en bron ==
Regel 29:
</gallery>
{{Appendix}}
{{Commonscat|Tamara Karsavina|Tamara Karsawina}}
| |||