Eerste triumviraat: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Het '''eerste triumviraat''' was een politiek bondgenootschap, in [[59 v. Chr.]]<ref>Griffin, M. (2009). A Companion to Julius Caesar. Chichester: Blackwell Publishing Ltd.</ref> gesloten door [[Julius Caesar|Gaius Julius Caesar]], [[Pompeius|Gnaeus Pompeius Magnus]] en [[Marcus Licinius Crassus Dives|Marcus Licinius Crassus]], ondanks het onderlinge wantrouwen. Wat hen verenigde was de wens om de invloed van de [[Senaat (Rome)|senaat]] aan banden te leggen. Niets in de Romeinse politiek zou dan zonder hun instemming gebeuren.
Het eerste driemanschap was ontstaan in eind jaren 60. Het was niet een officiële bekrachtiging, maar meer een privé-afspraak. De drie mannen maakten verschillende afspraken. Zo zou Caesar [[consulaat (Romeinse Rijk)|consul]] worden tijdens de verkiezingen van [[59 v. Chr.]]. Hij moest in die functie ervoor zorgen dat de [[Veteraan|oorlogsveteranen]] van Pompeius een stukje land kregen. Verder zou Caesar na zijn consulschap voor vijf jaar gouverneur worden van [[Gallia Cisalpina]] (Noord-Italië), [[Gallia Transalpina]] (Deel van [[Gallië]] dat aan de overzijde van de alpen lag) en een deel van [[Illyria]] (voormalig Joegoslavië). Hierdoor zou hij zijn vurigste wens kunnen vervullen: zijn eigen legers stichten, nieuwe gebieden inlijven en eeuwige roem behalen. Al gauw zou blijken dat Caesar het grootste voordeel uit dit Driemanschap wist te halen.
| |||