Helena Rubinstein: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hansmuller (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 11:
Vanaf 1917 nam Rubinstein de fabricage en groothandel van haar producten op zich. De door haar organiseerde "Day of Beauty" in haar salons werden een groot succes. In haar advertenties deed Rubinstein zich voor als een mannequin van middelbare leeftijd met een niet-joods voorkomen.
 
In [[1928]], vlak voor de [[beurskrach]], verkocht Rubinstein het Amerikaanse deel van haar onderneming voor $7.3 miljoen aan de [[Lehman Brothers]]. De Lehman Brothers wisten zich echter geen raad met een cosmeticaconcern en de opbrengsten en de goede naam van het bedrijf kelderden. Rubinstein kon dit niet aanzien en kocht de vrijwel waardeloze aandelen na de "grote depressie" terug voor minder dan $1 miljoen. Uiteindelijk wist ze het bedrijf in korte tijd weer bijzonder winstgevend te maken door salons en verkooppunten te openen in elf Amerikaanse steden. Ze opende een kuuroord aan 715 Fifth Avenue met daarin een restaurant, een gymnastieklokaal, en vloerkleden van [[Joan Miró]]. Ze kreeg [[Salvador Dalí]] zover dat hij voor haar een poederdoos ontwierp en een portret van haar schilderde. Een tip: doe nooit een bestelling op de site van Helena Rubinstein want je krijgt deze niet toegestuurd. Bij telefonische navraag krijg je te horen dat er een storing is en dat zij je bestelling niet kunnen zien.
 
In [[1937]] scheidde Rubinstein van Titus, na een huwelijk dat bol stond van ruzies en ontrouw. In [[1938]] trouwde ze met Prins Artchil Gourielli-Tsjkonia (1895-1955), een [[Georgië]]r die claimde af te stammen van de Georgische koninklijke familie. Hij was 23 jaar jonger dan Rubinstein. Rubinstein noemde één van haar productlijnen naar de "prins", wiens koninklijke afkomst zeer betwistbaar was. Kwade tongen beweerden dat Rubinsteins huwelijk slechts een marketingstunt was, aangezien ze zich nu "Prinses Gourielli" kon noemen.