Giselbert II: verschil tussen versies

Giselbert erfde in 915 het grootste deel van de bezittingen en functies van zijn vader [[Reinier I van Henegouwen]]. Koning [[Karel de Eenvoudige]] weigerde echter om hem ook de functie van [[markgraaf]] van Lotharingen te geven, die zijn vader wel had gehad. De basis van Giselberts macht werd gevormd door zijn rol als lekenabt van een aantal grote abdijen: [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|Sint-Servaas]] in [[Maastricht]], de [[abdij van Echternach]], de dubbelabdij [[Abdijvorstendom Stavelot-Malmedy|Stavelot-Malmedy]], de [[rijksabdij Sankt Maximin]] te [[Trier]], de abdij van [[Saint-Ghislain]], de [[abdij van Remiremont]], en de abdij van [[Moyenmoutier]]. Giselbert gaf veel van deze bezittingen weg aan edelen en wist zo een groot aantal vazallen aan zich te binden. Giselbert werd (in 920) de eerste "princeps" van Lotharingen genoemd. In 918 kwam hij in conflict met Karel toen die hem de Sint-Servaas ontnam. In 922 steunde Giselbert dan ook de opstand van [[Robert van Bourgondië|Robert van Parijs]] en vocht in 923 aan zijn kant in de slag bij [[Slag bij Soissons (923)|Soissons]]. In 925 huldigde Giselbert [[Hendrik de Vogelaar]] als koning.