Mahajanapada: verschil tussen versies

'''Mahajanapada's''' ([[Sanskriet]]: ''mahājanapada'', [[devanagari]]: महाजनपद) waren de eerste [[staat]]jes in het noorden van het [[Indisch Subcontinent]], aan het einde van de [[Vedische tijd]] (rond 500 v.Chr.). De mahajanapada's ontstonden door de samenvoeging van kleinere stamgebieden ("[[janapada|janapada's]]") tot grotere eenheden. Hoewel sommige mahajanapada's een soort confederaties van verwante stammen waren, die door een raad van leiders bestuurd werden, ontwikkelde zich binnen andere een ritueel koningschap. De autoriteit van de leiders (koningen) van dergelijke staatjes was ritueel bevestigd door middel van ingewikkelde [[offerriteOffer (religie)#Offerplechtigheden|offerplechtigheden]]n. De ''[[Veda's]]'' noemen zestien mahajanapada's, die verspreid lagen over het noorden van India. Sommige daarvan worden ook in de [[epos|epen]] ''[[Mahabharata]]'' en ''[[Ramayana]]'', de [[Boeddhisme|boeddhistische]] ''[[Pali Canon]]'' en [[jainisme|jainistische]] geschriften genoemd. In de 4e eeuw v.Chr. kwamen enkele koningen op die een agressieve expansiepolitiek voerden, met name in het koninkrijk [[Magadha]]. Dit maakte een einde aan het machtsevenwicht tussen de mahajanapada's en leidde de tijd van de eerste keizerrijken in.