Ron Howard: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Richardw (overleg | bijdragen)
+ ster op Walk of Fame (bron: Hollywood Chamber of Commerce); red.
Richardw (overleg | bijdragen)
→‎Biografie: was tweede ster
Regel 14:
 
=== Tienerjaren ===
Het spelen in films en televisieserie verhinderde niet dat Howard ook naar school moest. Hij werd ingeschreven bij de John Burroughs High School en na zijn diploma-uitreiking ging hij studeren aan de [[University of Southern California's School of Cinematic Arts]] (een studie die hij niet zou afmaken). Hij bleef echter acteren, al was hij niet langer het kindsterretje. Howards jeugdige uiterlijk maakte het echter mogelijk dat hij nog lange tijd voor kind kon doorgaan, zoals in de aflevering ''Little Boy Lost'' van de televisieserie [[I Spy]]. In de jaren zeventig schoof hij door naar tienerrollen, zoals een jeugdige marinier in een aflevering van de televisieserie ''[[M*A*S*H (televisieserie)|M*A*S*H]]'' of als een piepjonge tennisspeler in ''[[The Bold Ones]]''. Regisseur [[George Lucas]] selecteerde de inmiddels negentien jarige Howard voor het personage Steve Bollander in ''[[American Graffiti]]'' (1973). Het jaar daarop kreeg Howard de hoofdrol in een van de bestlopende televisieseries van de jaren zeventig: ''[[Happy Days]]''. Howard speelde Richie Cunningham, de brave tiener die belangrijke levenslessen krijgt van de nozem Fonzie. In 1975 huwde Ron Howard zijn vriendinnetje van [[high school]], Cheryl Alley. Naast ''Happy Days'' speelde Howard in 1976 naast [[John Wayne]] in de western ''[[The Shootist]]''. De acteerdagen van Howard waren echter geteld. In 1977 had hij de regie gedaan voor ''[[Grand Theft Auto (film)|Grand Theft Auto]]'', nadat [[Roger Corman]] hem gevraagd had om mee te doen aan een merkwaardige ruil: Howard zou de film mogen regisseren als hij in ruil daarvoor zou optreden in de film ''[[Eat My Dust!]]''. Het regisseren was de jonge acteur echter goed bevallen.
 
=== Regisseur ===
Na ''Grand Theft Auto'' regisseerde Howard diverse televisiefilms. Hij raakte zo geboeid door het regisseren dat hij in 1980 uit ''Happy Days'' stapte. Afgezien van enige gastoptredens zou hij na die tijd niet meer acteren. Niettemin kreeg hij voor zijn televisiewerk in 1981 een ster op de [[Hollywood Walk of Fame]].
Na ''Grand Theft Auto'' regisseerde Howard diverse televisiefilms. Hij raakte zo geboeid door het regisseren dat hij in 1980 uit ''Happy Days'' stapte. Afgezien van enige gastoptredens zou hij na die tijd niet meer acteren. Zijn eerste succes als filmregisseur had hij met ''[[Night Shift (1982)|Night Shift]]'' met [[Henry Winkler]] (Fonzie uit ''Happy Days'') en [[Shelley Long]]. Het duurde niet lang voordat hij gevraagd werd voor de regie van ''[[Splash (film)|Splash]]'', een komedie rond een zeemeermin. Het werd een kasssucces en Howard werd al snel beschouwd als een regisseur die de kassa doet rinkelen, toen hij ook een succes maakte van ''[[Cocoon (film)|Cocoon]]'', waarin de bewoners van een bejaardentehuis een verjongingskuur ondergaan onder invloed van buitenaardse wezens. Ook de fantasyfilm ''[[Willow (film)|Willow]]'' werd geprezen vanwege de regiekwaliteiten van Howard. Met ''[[Apollo 13 (film)|Apollo 13]]'' verlegde Howard zijn grenzen naar het drama en de thriller. Deze film over de noodlottige vlucht van de gelijknamige ruimtecapsule liet zien dat Howard ook andere films kon maken dan komedies en sprookjes. Met ''[[A Beautiful Mind]]'', over een wiskundige met paranoïde neigingen, bevestigde Howard zijn rol als veelzijdig regisseur. Hij kreeg er een [[Oscar (filmprijs)|Oscar]] voor. Met ''[[The Da Vinci Code (film)|The Da Vinci Code]]'' en ''[[Angels & Demons]]'' keerde hij terug naar de thriller, terwijl een film als ''[[Frost/Nixon]]'' weer het niveau van ''A Beautiful Mind'' laat zien.
 
Na ''Grand Theft Auto'' regisseerde Howard diverse televisiefilms. Hij raakte zo geboeid door het regisseren dat hij in 1980 uit ''Happy Days'' stapte. Afgezien van enige gastoptredens zou hij na die tijd niet meer acteren. Zijn eerste succes als filmregisseur had hij met ''[[Night Shift (1982)|Night Shift]]'' met [[Henry Winkler]] (Fonzie uit ''Happy Days'') en [[Shelley Long]]. Het duurde niet lang voordat hij gevraagd werd voor de regie van ''[[Splash (film)|Splash]]'', een komedie rond een zeemeermin. Het werd een kasssucces en Howard werd al snel beschouwd als een regisseur die de kassa doet rinkelen, toen hij ook een succes maakte van ''[[Cocoon (film)|Cocoon]]'', waarin de bewoners van een bejaardentehuis een verjongingskuur ondergaan onder invloed van buitenaardse wezens. Ook de fantasyfilm ''[[Willow (film)|Willow]]'' werd geprezen vanwege de regiekwaliteiten van Howard. Met ''[[Apollo 13 (film)|Apollo 13]]'' verlegde Howard zijn grenzen naar het drama en de thriller. Deze film over de noodlottige vlucht van de gelijknamige ruimtecapsule liet zien dat Howard ook andere films kon maken dan komedies en sprookjes. Met ''[[A Beautiful Mind]]'', over een wiskundige met paranoïde neigingen, bevestigde Howard zijn rol als veelzijdig regisseur. Hij kreeg er een [[Oscar (filmprijs)|Oscar]] voor. Met ''[[The Da Vinci Code (film)|The Da Vinci Code]]'' en ''[[Angels & Demons]]'' keerde hij terug naar de thriller, terwijl een film als ''[[Frost/Nixon]]'' weer het niveau van ''A Beautiful Mind'' laat zien.
In 2015 kreeg Howard een ster op de [[Hollywood Walk of Fame]].
 
In 2015 kreeg Howard voor zijn filmwerk een tweede ster op de [[Hollywood Walk of Fame]].
 
== Andere activiteiten ==