Normandische verovering van Engeland: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
DennisPeetersBot (overleg | bijdragen)
Regel 84:
In 1070 kwam Sven II van Denemarken in Engeland aan om persoonlijk het leiderschap van de vloot op zich te nemen. Hij zegde de eerdere toezegging om naar Denemarken terug te keren op, en stuurde toepen naar [[the Fens]] om zijn krachten te bundelen met die van de Engelse rebellen onder leiding van [[Hereward de Wakende]],<ref name=HerewardDNB>Hoewel zijn [[bijnaam]] "Wake" volgens sommige is afgeleide van de "Wakende", dateert het eerste gebruik van dit [[epitheton]] uit het midden van de 13e eeuw. Het is dus onwaarschijnlijk dat het gebruik van deze bijnaam eigentijds was. {{Aut|D. Roffe}}, art. Hereward (fl. 1070–1071), in ''Oxford Dictionary of National Biography'' (2004).</ref> die zijn basis had op het [[Isle of Ely]]. Sweyn accepteerde echter al snel een verdere betaling van [[Danegeld]] door Willem, en keerde naar huis terug.<ref name=Douglas221>{{Aut|D.C. Douglas}}, ''William the Conqueror: The Norman Impact Upon England'', Berkeley, 1964, pp. 221-222.</ref>
 
Na het vertrek van de Denen bleven de rebellen uit het Fenland actief. Zij werden beschermd door de moerassen, waarin zij verbleven. In het begin van 1071 was er een laatste uitbarsting van rebellenactiviteit in dit gebied. Edwin en Morcar keerden zich weer tegen Willem, en hoewel Edwin snel werd verraden en nu werd vermoord, bereikte Morcar de plaats [[Ely (Verenigd Koninkrijk)|Ely]], waar verbannen rebellen, die per boot over de Noordzee vanuit Schotland waren gekomen, zich bij Morcar en Hereward aansloten. Willem kwam met een leger en een vloot om deze laatste plaats van verzet te breken. Na enkele kostbare mislukkingen slaagden de Normandiërs er in om een [[ponton]] te bouwen en zo het eiland van Ely te bereiken. Zij versloegen de rebellen in het bruggenhoofd en bestormden het eiland. Dit markeerde het effectieve einde van het Engelse verzet.<ref name=Williams49>{{Aut|A. Williams}}, ''The English and the Norman Conquest'', Ipswich, 2000, pp. 49-57.</ref> Morcar werd gevangen genomengevangengenomen en voor de rest van zijn leven opgesloten; Hereward kreeg vergeving en zijn landerijen werden aan hem teruggegeven.<ref name=Huscroft146>{{Aut|R. Huscroft}}, ''The Norman Conquest: A New Introduction'', New York, 2009, pp. 146-147.</ref>
 
===Laatste verzet - "opstand der graven"===