Euthanasie in België: verschil tussen versies

In 2015 drongen 65 professoren, psychiaters en psychologen in een open brief in De Morgen erop aan om het toelaten van euthanasie op basis van louter psychisch lijden uit de wetgeving te schrappen omdat de uitzichtloosheid van psychisch lijden onmogelijk te objectiveren is.<ref>[http://www.standaard.be/cnt/dmf20151208_02010157 ‘Schrap euthanasie bij psychisch lijden uit de wet’], De Standaard, 8 december 2015</ref><ref>[http://www.demorgen.be/opinie/schrap-euthanasie-op-basis-van-louter-psychisch-lijden-uit-de-wet-b277b650/ Schrap euthanasie op basis van louter psychisch lijden uit de wet], De Morgen, 8 december 2015</ref>

 

In katholieke ziekenhuizen is euthanasie meer aanvaard dan men op grond van het standpunt van de Katholieke Kerk in België zou verwachten.<ref>[http://www.kuleuven.be/cbmer/page.php?LAN=N&FILE=subject&ID=138&PAGE=1 ''Euthanasie in katholieke ziekenhuizen'' - CBMER-[[KU Leuven]] en Artsenkrant, 6 februari 2004]</ref> Dat betekent echter niet dan men er ook ontvankelijk tegenover staat. Volgens professor [[Wim Distelmans]], [[oncoloog]] en voortrekker van het LEIF-netwerk, zijn vertragingsmaneuvers in katholieke ziekenhuizen en rusthuizen schering en inslag: "Zeker oudere en erg zieke patiënten hebben nood aan een ''doorverwijsplicht''. Nu moet een patiënt zelf op zoek naar een andere arts wanneer zijn/haar behandelende arts niet wenst in te gaan op een euthanasievraag. Instellingen plukken iets uit de wetgeving dat niet van toepassing is, zoals de dertigdagenregel. Die moet enkel worden toegepast als de patiënt niet op korte termijn vanzelf zou sterven. Of men schuift de aanvraag op de lange baan door te verwijzen naar de ethische commissie of naar een stappenplan dat gevolgd moet worden. Er zijn ook doodzieke patiënten of zelfs [[rusthuis]]bewoners die te horen krijgen dat ze daarvoor naar huis moeten gaan. Mensen die geen eigen huis meer hebben, moeten dan onderdak vragen aan familie om te kunnen sterven. Het komt ook nog vaak voor dat dokters pijnstillende dosissen eigenhandig gaan verhogen, zonder overleg, of dat men de familie een “alternatief” opdringt. Artsen die tegen euthanasie zijn, hebben daar blijkbaar geen probleem mee. Ze vinden het psychologisch gezien makkelijker om iemand van een machine los te koppelen of in slaap te doen. Ze hebben dan de indruk dat ze niet zelf de hand in het overlijden hebben gehad. Ethisch is die spreidstand natuurlijk totaal verwerpelijk. Distelmans verwacht maar een brede attitudewijziging wanneer alle artsen in hun basisopleiding een verplicht vak over alle aspecten van het levenseinde krijgen. Zoals nu alleen aan de [[VUB]] gebeurt. Ook zouden rusthuizen en ziekenhuizen die de wet niet naleven, financieel gestraft moeten kunnen worden."<ref>''Wim Distelmans: vertragingsmaneuvers financieel bestraffen'' - 29 januari 2011 - De Standaard</ref><ref>''Specialisten vragen verfijning en uitbreiding euthanasiewet'' - 3 november 2011 - De Morgen Telex</ref>