Léon Pétillon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Sonuwe (overleg | bijdragen)
Urundi was de naam tot 1962
Regel 1:
'''Léon Anthonin Maria Pétillon''' ([[Esneux]], [[22 mei]] [[1903]] - [[Elsene]], [[1 april]] [[1996]]) was een [[België|Belgisch]] [[kolonie (staatkundig)|koloniaal]] bewindsman. Hij was in 1958 [[Lijst van Belgische ministers van Koloniën|minister van Belgisch Kongo en RwandaRuanda-BurundiUrundi]].
 
== Levensloop ==
Regel 19:
In 1949 werd Pétillon benoemd tot gouverneur-generaal van het [[mandaatgebied]] [[Ruanda-Urundi]]. Hij werkte een economisch en een sociaal ontwikkelingsplan uit voor het gebied. In 1952 werd hij benoemd tot opvolger van gouverneur-generaal Jungers in Belgisch-Congo. Tijdens zijn bewind begon het onafhankelijkheidsgevoel van de Congolese nationalisten zich te manifesteren. Vanaf 1956 werden de eisen van de nationisten steeds nadrukkelijker. Beslissingen die in Leopoldstad werden genomen om deze eisen deels tegemoet te komen, werden pas na lang aandringen in Brussel door minister [[Auguste Buisseret|Buisseret]] bekrachtigd. De relatie tussen Pétillon en Buisseret zakte daardoor tot een dieptepunt.
 
=== Als minister van Belgisch Kongo en RwandaRuanda-BurundiUrundi ===
In de [[Regering-G. Eyskens II]] die in juni 1958 werd gevormd werd Pétillon, die geen parlementslid was, de nieuwe [[Lijst van Belgische ministers van Koloniën|Minister van Belgisch Kongo en RwandaRuanda-BurundiUrundi]]. Als gouverneur-generaal werd hij opgevolgd door [[Hendrik Cornelis]]. Pétillon vormde onmiddellijk na zijn installatie een [[werkgroep]] onder leiding van [[August de Schryver]] die alle verlangens van de Congolezen en de Belgen in Congo verzamelde en hieruit een politiek hervormingsplan voor de kolonie moest opstellen. De [[minderheidskabinet|minderheidsregering]] van Eyskens werd na enkele maanden uitgebreid met de [[Liberale Partij (België)|Liberale Partij]] en Pétillon werd als minister vervangen door [[Maurits Van Hemelrijck]]. Op vraag van deze laatste bleef Pétillon actief in de werkgroep als [[verslaggever]]. Op 20 december 1958 werd het rapport voorgesteld waarna hij zich uit het openbare leven terugtrok. Met pijn in het hart zag hij de [[onafhankelijkheid (staatkunde)|onafhankelijkheidsstrijd]] losbarsten.
 
== Werk ==