Van een onverdeeld hertogdom Frisia is alleen in de beginperiode even sprake geweest en daarna kortstondig onder de Deense Vikingen. Evenals het tijdperk van de Friese koningen, waarin nooit echt sprake was van een volledige politieke eenheid, vormde het woongebied van de Friezen daarna geen eenheid en zou het ook kerkelijk gezien zou het geen geheel vormen. De Frankische koningen deelden Frisia op in kleinere eenheden ([[gouw (Germaans)|gouw]]en) en beleenden deze aan leenmannen die aan hen verantwoording schuldig waren. Vanaf [[810]] vormde de komst van de [[Vikingen]] een bedreiging voor de vrede in de kustgouwen. Nog onder Karel de Grote werd de kustverdediging opnieuw georganiseerd, waarbij de [[hertog]] als militair bestuurder een grote rol te vervullen kreeg.
Aan het einde van de regering van [[Lodewijk de Vrome]] raakte de koninklijke macht in Fresia verzwakt. Deels werd dat veroorzaakt door de [[stormvloed van 838]], maar vooral ook door de twisten van Lodewijk met zijn zoons. Na de dood van Lodewijk beleende zijn zoon [[Lotharius I]] de Deense broers [[Rorik]] en Harald in een bovengravelijke positie van ''[[dux (titel)|dux]]'' met ''[[West-Frisia|Frisia]]'' - het huidige [[Friesland]] en [[Holland]]- in een poging de aanvallen van de Vikingen te weren. De gouwgraven zagen hun macht daardoor afnemen en gingenmoesten samenwerken met de [[Denemarken|Denen]]. In [[885]] kwam aanAan de Deense overheersing van Frisia kwam een einde in [[885]] door de moord op [[Godfried de Noorman]] en zijn metgezellen in Herispich, het huidige [[Spijk (Rijnwaarden)|Spijk]],. doorDe Friese graven (''comes Fresonum'') [[Everhard Saxo]] en, [[Hendrik van Babenberg]],waarbijen [[Gerulf I|Gerulf]], ''comesspeelden Fresonum'',daar een aandeelbelangrijke hadrol in. Na de Deense hertogen zou de invloed van de gouwgraven in betekenis toenemen en ontstonden er bij tijd en wijle afzonderlijke graafschappen.
