Coeliakie: verschil tussen versies

Intussen zijn enkele schadelijke componenten van het kleefeiwit geïdentificeerd. Ze behoren tot de in [[ethanol|alcohol]] oplosbare fractie van taaaaaaaaaaaaarwetarwe-eiwitten (ook gerst, spelt en rogge bevatten deze eiwitcomponenten, het zogeheten [[prolamine]]). Deze bestanddelen worden gliadine genoemd en bevatten veel van de [[aminozuur|aminozuren]] [[proline]] en [[glutamine]]. Deze bestanddelen wekken een overgevoeligheidsreactie van het [[immuunsysteem]] en het darmslijmvlies op bij patiënten die hier gevoelig voor zijn. Het afweersysteem van deze mensen herkent het gluten als "gevaarlijk" waarop een immunologische en ontstekingsreactie volgt. De slijmlaagcellen (enterocyten) produceren verscheidene HLA-klassen (HLA I, DR en DQ). Bepaalde bestanddelen van het kleefeiwit (het gliadinepeptide) binden aan de bij deze patiënten overvloedig voorkomende HLA-DQ2-antigenen. Deze binding wordt versterkt door glutamine dat talrijk in het gliadinepeptide aanwezig is. Het [[enzym]] [[tissue-transglutaminase]] produceert glutaminezuur uit dit glutamine. Door deze configuratieverandering bindt gliadine beter in het slot van het HLA-eiwit. Het gevormde complex van gliadine en het HLA-DQ2-antigen bindt op zijn beurt aan speciale [[lymfocyten]] ([[T-helpercellen]] van het CD4+ type) en zorgt hierbij voor een toegenomen productie van ontstekingsmediatoren (Interferon-γ, TNF-α, Interleukine-6 en Interleukine-2).