Friezenkerk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
il's
Regel 49:
De '''Friezenkerk''' (Italiaanse naam ''Santi Michele e Magno'') in [[Rome (stad)|Rome]] is in [[1141]] gebouwd tegen een van de Romeinse heuvels, de [[Janiculum|Janiculus]], die grenst aan het [[Sint-Pietersplein]]. Dankzij haar ligging is zij bewaard gebleven toen in de [[16e eeuw]] alle gebouwen die onder aan de heuvel stonden, werden gesloopt voor de bouw van de Sint-Pieter. De kerk behoort tot de extraterritoriale bezittingen van het [[Heilige Stoel|Vaticaan]] op de Janiculum, die in 1990 door de [[UNESCO]] zijn toegevoegd aan de [[Werelderfgoedlijst]]<ref>[http://whc.unesco.org/archive/repcom90.htm#91 WH Committee: Report of 14th Session, Banff 1990<!-- Automatisch gegenereerde titel: verbeter de omschrijving als dat mogelijk is -->]</ref>.
 
Waar nu de kerk van de [[Friezen]] staat (ook wel 'Kerk der Friezen' genoemd), woonde twaalfhonderd jaar geleden een Friese kolonie. Deze ''Schola van de Friezen'' wordt genoemd bij de ontvangst van [[paus Leo III]] na zijn terugkeer in Rome in 799, bij de begroeting van [[Karel de Grote]] in 800, en door [[Lodewijk II van Italië|Lodewijk II]] in 844. In 845 verdedigden de Friezen, samen met de inwoners van de andere scholae, de Sint-Pieter en bijbehorende wijk tegen de inval van de [[Saracenen]] maar helaas werden de scholae geplunderd. Kort daarna werd de wijk door een muur omgeven, waarvan nog altijd resten te zien zijn. Ieder die vanuit het Friese grondgebied naar Rome kwam, streek daar neer. Ook andere volkeren hadden een dergelijke wijk, maar die van de Friezen ligt het dichtst bij de Sint-Pieter.
 
Van het oude, originele kerkje dat bij die kleine nederzetting hoorde, is niets teruggevonden, zeker verwoest door oorlogsgeweld. De patroon van de Friezenkerk was: [[Michaël (aartsengel)|Michael]], de aartsengel die Rome ooit van de [[Pest (ziekte)|pest]] heeft bevrijd. Later kreeg ze er een tweede patroon bij: [[Magnus van Trani|Sint-Magnus]], een heilige 3e-eeuwse [[bisschop]] die bij toeval hier, vijfhonderd jaar na zijn dood, terecht kwam. Volgens een inscriptie uit de 13e of 14e eeuw hadden al te ijverige Friezen namelijk zijn relieken mee naar het hoge noorden willen nemen, maar dat zou door [[Paus Leo IV]] tegengehouden zijn en de relieken bleven in Rome, in de kerk die vanaf toen een dubbele naam kreeg: kerk van Michael en Magnus.
 
In 1141 is de nieuwe kerk gebouwd: groter en mooier dan de eerste kerk geweest moet zijn. Het was een [[romaanse architectuur|romaans]] bouwwerk, met oude zuilen, en een fraaie klokkentoren. Die klokkentoren is nog steeds te bewonderen, maar de kerk ziet er nu heel wat anders uit dan toen ze gebouwd werd. In de achttiende en negentiende eeuw werd het interieur zo ingrijpend gewijzigd, dat alleen kleine details die ouderdom nog verraden. Er zijn twee fragmenten van een grafplaat voor een zekere Hebus, een Friese ridder die in 1004 in Rome op negentigjarige leeftijd overleed.