Jacob Jordaens: verschil tussen versies

In 1615 schreef hij zich in bij het [[gilde (beroepsgroep)|gilde]]. Het jaar daarop huwde hij met Van Noorts dochter. Jordaens schilderde vooral grote historiestukken, maar ook [[genrestuk]]ken en [[portret]]ten, en hij was ontwerper van [[wandtapijt]]en. In tegenstelling tot Van Dyck en Rubens was Jordaens nooit hofschilder. Wel kreeg hij in de jaren 40, na de dood van zijn rivalen, steeds meer (vorstelijke) opdrachten uit het buitenland. Zo leverde hij schilderijen voor de Oranjezaal van [[Paleis Huis ten Bosch|Huis ten Bosch]]. Jordaens woonde en werkte zijn hele leven in Antwerpen. Omstreeks 1650 werd hij [[calvinist]]. Jordaens was een welvarend man en tot op hoge leeftijd productief. Hij stierf op 85-jarige leeftijd aan de [[zweetziekte]] of polderkoorts (verzamelnaam voor ziektes als [[cholera]], [[tuberculose]] en [[malaria]]). Zijn dochter, die hem verzorgde, stierf enige uren later. Beiden werden in het Noord-Brabantse [[Putte (Kempen)|Putte]] begraven. Meerdere protestanten lieten zich in die tijd aldaar begraven omdat het dorp, liggend in het gebied van de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]], een kleine protestantse kerk had. Op de plaats van de verdwenen protestantse kerk en de begraafplaats staat een standbeeld[[gedenkteken vanvoor Jacob Jordaens]] (ontwerp [[Jef Lambeaux]], 1877). In het voetstuk zijn de bewaarde grafplaten van Jordaens en van zijn leerlingen vanVan Pape en Stalbemt verwerkt.