Nicolaïkerk (Utrecht): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Jean-Pierre Remy (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
| monumentstatus = [[Rijksmonument]]
| monumentnummer = 36380
| periode = [[Romaanse architectuur|Romaans]], [[Gotiek (bouwkunst)|Gotisch]]
| architect =
| bouwmethode =
Regel 47:
De kerk werd gebouwd in het begin van de twaalfde eeuw als de tweede [[parochie (kerk)|parochiekerk]] van Utrecht (de eerste was de [[Buurkerk (Utrecht)|Buurkerk]], later volgden nog de [[Jacobikerk (Utrecht)|Jacobikerk]] en de [[Geertekerk (Utrecht)|Geertekerk]]). De patroonheilige was [[Nicolaas van Myra|Sint-Nicolaas]], wat erop wijst dat dit onder andere de kerk van vissers en schippers was. De parochie besloeg een groot gebied dat zelfs de dorpen [[De Bilt (dorp)|De Bilt]] en [[Vechten]] omvatte.
 
Van de oorspronkelijke [[Romaanse architectuur|romaanse]] kerk resteert aan de buitenzijde alleen nog het tweetorenfront. Dit gedeelte van de kerk is bijzonder omdat een parochiekerk normaal gesproken nooit twee torens kreeg: dat was voorbehouden aan kathedralen, klooster- en kapittelkerken. Een afdoende verklaring voor de afwijking is nog niet geleverd. In de vijftiende eeuw werd de kerk ingrijpend verbouwd tot een [[gotiekGotiek (bouwkunst)|gotische]] [[hallenkerk]]. Delen van het interieur hebben echter nog een aanwijsbare Romaanse oorsprong.
 
In 1529 werd de Nicolaïkerk kloosterkerk; nadat de [[karmelieten]] gedwongen waren hun kerk en klooster (respectievelijk de huidige [[Sint-Catharinakathedraal]] en het [[Catharijneconvent (klooster)|Catharijneconvent]]) af te staan aan de [[Maltezer Orde|johannieterorde]] kregen ze de Nicolaïkerk toegewezen. In 1566 werd de kerk getroffen door de [[Beeldenstorm]]. In 1579 werd de kerk overgenomen door de protestanten. In 1586 werd de zuidelijke toren verhoogd ten behoeve van een [[beiaard|carillon]] (hoogte sindsdien ca. 40 meter). Een [[zomerstorm van 1674|storm in 1674]] liet een [[torenspits]] instorten.