1408 (film): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Smoly37 (overleg | bijdragen)
slecht meervoud - curs
Regel 1:
{{Infobox film
| titel = ''1408''
| afbeelding =
| tagline = ''No one lasts more than an hour.''
Regel 31:
== Verhaal ==
{{Leeswaarschuwing}}
In The Weeping Beech Inn huurt de sceptische Michael Enslin voor de zoveelste keer een hotelkamer voor een boek waarin hij - naar vernomenverluidt spokende- hotelkamers en bed&breakfast'sbreakfasts beschrijft en waardeert, maar de ongure verhalen van Mr. en Mrs Innkeeper – het–het echtpaar dat het logement runt –runt– kunnen niet voorkomen dat de auteur zijn nuchtere gelijk bevestigd ziet. Bij een signeersessie in een boekwinkel vergaart de medewerker enkele fans: de jonge Anna (met een grote bewondering voor de wijze waarop hij de vader/zoon-relatie in zijn roman "''The Long Road Home"'' beschrijft), de oudere Holly (zittend op de eerste rang met een scala aan vragen voor haar idool) en twee vrijwel monddode mannen. Als Mike tijdens het surfen zijn aandacht niet op de golven achter hem heeft gericht, veroorzaakt een stortvloed aan water dat hij na een klap van zijn surfplank zijn bewustzijn verliest en met hulp van een surfer in het ziekenhuis belandt.
 
Na een bezoek aan het postkantoor in Hermosa Beach, vriendelijk begroet door employé Jackson, stuit Mike op een anonieme ansichtkaart van The Dolphin, een zeer oud, chique hotel in New York City. "Don't Enter 1408" luidt het uitdagende devies van het naamloze poststuk. Mike wil direct een reservering maken voor 1408, maar het hotel meldt reeds bij voorbaat dat het griezelige gastverblijf niet kan worden verhuurd. Mike'sMikes agent Sam Farrell, ondersteund door advocaat Clay en een secretaresse, wijst de auteur op de Fair Housing Act, een wet die discriminatie bij verkoop, verhuur en financiering van huisvesting strafbaar maakt.
 
Mike vliegt van het westelijke Californië naar het oostelijke New York voor een naargeestig nachtje in een hels hotel. Receptioniste Marie leidt de nieuwe gast via assistent Mr. Dempsey naar Gerald Olin (Samuel L. Jackson) de manager van The Dolphin, die de schrijver, standvastig van wil, aanraadt om kamer 1408 niet te kiezen. In zijn kantoor vertelt Gerald dat 1408 in het verleden voor 56 dodelijke slachtoffers heeft gezorgd, maar Mike laat zich niet overtuigen door het bericht dat niemand het langer dan één uur in de kamer uithoudt, een upgrade naar de ''penthouse suite'', vrije toegang tot documenten over de doden in 1408 en een exclusieve fles cognac van 800 dollar ten spijt. Met tegenzin geeft de huiverige hotelmanager de sleutel aan de zonderlinge schrijver.
Regel 62:
 
== Alternatief einde ==
De regisseur Mikael Håfström heeft het einde van de film herfilmdopnieuw gefilmd, omdat het testpubliek het originele einde te triest en onverwacht vond. Het einde dat te zien was in de bioscoop en op DVDdvd gaat als volgt:
Mike wordt door de brandweer bewusteloos uit kamer 1408 gehaald en gaat weer samenwonen met Lily. Tijdens het schrijven van Mikes nieuwe boek over Kamer 1408 hoort hij op zijn stemrecorder de stem van zijn overleden dochter Katie. Nu weet hij dat hetgeen hij heeft beleefd geen droom kan zijn geweest.
Beide versies werden op [[Blu-ray]] gezet en in de 2-disc versie op DVDdvd.
 
== Rolverdeling ==
Regel 98:
 
== Filmmuziek ==
* 1.# ''10 Haunted Hotels
* 2.# ''Dolphin Hotel
* 3.# ''Room 1408
* 4.# ''Doppelganger
* 5.# ''Katie's Theme
* 6.# ''Ship in a Painting
* 7.# ''Bleeding Walls
* 8.# ''Out on a Ledge
* 9.# ''Mike's Fugue
* 10.# ''Inside the Vent
* 11.# ''Olin in the Minibar
* 12.# ''Sinking Ship
* 13.# ''Waking Up in L.A.
* 14.# ''Back to 1408
*# 15. "''Don't You Love Me AnymoreAny more?"
* 16.# ''Fire!
 
== Externe links ==