Kees Bertels: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 2:
 
==Algemeen==
Bertels raakte in zijn gymnasiumtijd verslingerd aan de poëzie van de [[Vijftigers]], en belandde via de [[existentialisme|existentiefilosofie]] in de wijsbegeerte. Hij studeerde filosofie en sociaal economische geschiedenis aan de [[Universiteit Leiden|Rijksuniversiteit Leiden]]. Samen met [[Doede Nauta]] deed hij bij professor [[Kees van Peursen]] van 1964-1966 onderzoek naar ''[[informatie]] en [[model (wetenschap)|model]]'' in opdracht van [[ZWO]]. Tot 1971 was Bertels docent aan de [[Sociale academie]]. Na freelance werk voor de [[VPRO]] en werk als [[redacteur]] bij [[Intermediair (tijdschrift)|Intermediair]] kwam hij weer terug aan de universiteit en [[wetenschappelijke promotie|promoveerde]] hij in 1973 op het methodologisch-historisch [[proefschrift]] ''Geschiedenis tussen struktuur en evenement. Een methodologies en wijsgerig onderzoek'' (Amsterdam: Wetenschappelijke Uitgeverij bv, 1973; 381 blz.).
 
Bertels was [[hoogleraar]] wijsgerige sociologie te Leiden van 1975 tot aan zijn [[emeritaat]]. Hij begeleidde dissertaties rond het thema arbeid, arbeidsgeschiedenis en arbeidsfilosofie. Zo was hij ook aan de [[Technische Universiteit Delft]] van 1997-2000 promotor van het onderzoek van François Claessens, ''De stad als architectonische constructie. Het architectonisch discours van de stad (Duitsland 1871-1914)''. Verder was Bertels actief in the ''European Society for the History of the Human Sciences''.