Jacky Munaron: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Racing White Daring Molenbeek naar Racing White Daring Molenbeek (47)), met behulp van pop-ups |
||
Regel 41:
De jonge Jacky Munaron begon als [[doelman]] bij de jeugd van [[FC Dinant]]. Munaron bleef in Dinant en kwam zo al gauw terecht in het A-elftal van die club. FC Dinant speelde op dat moment in de [[Derde klasse (voetbal België)|Derde Klasse]]. In [[1974]] werd de doelman ontdekt door [[RSC Anderlecht]] en verhuisde hij naar [[Brussel (stad)|Brussel]].
Daar belandde hij op de bank omdat [[Jan Ruiter (voetballer)|Jan Ruiter]], de [[Nederland|Nederlandse]] doelman van Anderlecht, op dat moment de nummer één was van de Brusselse club. Later kocht Anderlecht [[Nico de Bree]], ook een Nederlander, over van [[Racing White Daring Molenbeek (47)|RWDM]] en dus bleef Munaron op de bank zitten.
Maar Munaron kreeg ook af en toe wat speelkansen en werd al gauw de enige echte nummer één van Anderlecht. Ruiter stopte met voetballen, De Bree werd verkocht en Munaron bleef. In totaal speelde Munaron 15 seizoenen voor Anderlecht, van [[1974]] tot [[1989]]. Hij werd met Anderlecht 4 keer landskampioen, won 4 maal de [[Beker van België (voetbal)|Beker van België]], twee keer de [[Europacup II]] en in [[1983]] de [[UEFA-Cup]].
| |||