Herfsttij der Middeleeuwen: verschil tussen versies

In het werk presenteert Huizinga de idee dat de overdreven formaliteit en romantiek van het laatmiddeleeuwse hofleven een verdedigingsmechanisme was tegen de toenemende verruwing van de maatschappij. Huizinga's werk heeft wel als kritiek gehad dat hij in zijn presentatie te veel uitging van de bijzondere praktijken aan het [[Bourgondiërs|Bourgondische]] hof.

Huizinga gebruikte voor ''Herfsttij'' [[kroniek]]en en literatuur als bronnen, en bewust geen archiefstukken. Zijn boek is, meer dan een kunsthistorische studie, een proeve van [[cultuurgeschiedenis|cultuur-]] en [[mentaliteitsgeschiedenis]]. Het boek is geschreven in de stijl van de literaire beweging der [[Tachtigers]]. Huizinga tracht in dit boek een beeld op te roepen van een tijdvak, dit in navolging van de door hem zeer bewonderde Zwitserse historicus [[Jacob Burckhardt]].

De eerste en tweede druk verschenen zonder illustraties. In de derde druk werden, naop aandringen van de Duitse vertaler, 14 illustraties opgenomen. In de vierde druk waren het er 20 en de jubileum-uitgave van 1969 is nog ruimer geïllustreerd.<ref>uitgave 1997, pag. 8</ref> De 21e editie in 1997 verscheen echter met bijna 300 illustraties, waarmee de lezer, op vele plaatsen, zelf ook kon zien waar Huizinga over schreef.

In [[Love Story (1970)|Love Story]], zowel in het boek als in de film naar het verhaal van [[Erich Segal]], zoekt Harvard-student Oliver in de bibliotheek van Radcliffe een exemplaar van 'The Waning of the Middle Ages' en leert zo Jenny kennen.