Joop den Uyl: verschil tussen versies

In 1953 werd Den Uyl [[gemeenteraadslid|lid van de gemeenteraad]] van [[Amsterdam (gemeente)|Amsterdam]]. Dat zou hij blijven tot 1965. In 1956 werd hij tevens lid van de [[Tweede Kamer der Staten-Generaal]] (tot 1963). Als [[wethouder]] voor Economische Zaken van de gemeente Amsterdam (1963-1965) was Den Uyl voorstander van grootschalige projecten. De twee projecten waar hij zich het sterkst voor inzette, waren de creatievorming van de nieuwe stadswijk Bijlmer en de vestiging van petrochemische industrie in Amsterdam. Dit laatste lukte niet. Na een periode als wethouder werd hij [[minister]] van [[Ministerie van Economische Zaken (Nederland)|Economische Zaken]] in het [[kabinet-Cals]]. In deze functie hield hij op 17 december 1965 een historische toespraak in de stadsschouwburg van [[Heerlen]], waarin hij de sluiting van alle Nederlandse [[steenkool|steenkolen]]mijnen aankondigde. Zijn belofte was dat er geen mijn dicht zou gaan, voordat iedereen vervangend werk had gevonden. Van die belofte kwam weinig terecht.