Icoon (religieuze kunst): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
KehppKukkieBot (overleg | bijdragen)
k →‎De vervaardiging van iconen: spelfout weg, replaced: gebruik gemaakt → gebruikgemaakt met AWB
Regel 13:
Iconen worden niet aanbeden, want aanbidding komt alleen de Drie-enige God toe. Iconen worden door de gelovigen geëerd. Theodorus de Studiet († 826) heeft over de legitimiteit van iconenverering gezegd: “De icoon vertegenwoordigt het [[archetype (model)|prototype]] [ ...] De eer die men aan de icoon bewijst, gaat terug op het oerbeeld [ ...]. Voor christenen was en is, tot op de dag van vandaag, het beeld een mysterium en zij beschouwen het als een drager van Goddelijke energie en genade.” In 787 is de iconenverering door de gehele christelijke Kerk geaccepteerd – door dezelfde Kerk die de [[Bijbel (christendom)|bijbel]] heeft samengesteld en geredigeerd, de leer van de [[Heilige Drie-eenheid]] en de twee naturen van Christus heeft geformuleerd.
 
Sommige [[christenen]] staan negatief tegenover de iconenverering. Meestal houdt dit verband met het [[oude testament|oud-testamentischeoudtestamentische]] verbod om beelden te maken. Het eerste van de [[tien geboden]] heeft echter betrekking op het maken van [[afgod]]sbeelden: “Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben. Gij zult u geen gesneden beeld maken noch enige gestalte [ ...]. Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen.”
 
Voor christenen is de uitspraak van de [[apostel (christelijk)|apostel]] [[Paulus (apostel)|Paulus]] in dit verband belangrijk: "we zijn niet langer onder de wet (Oude Testament), maar onder de genade".