Grote spinnende watertor: verschil tussen versies

| familie = [[WaterkeversSpinnende waterkevers|Hydrophilidae]] (WaterkeversSpinnende waterkevers)

De '''grote spinnende watertor'''<ref name="GRZ"/> of '''spinnende waterkever''' (''Hydrophilus piceus'') is een [[kevers|kever]] uit de familie [[waterkevers]] (Hydrophilidae). De kever wordt tot bijna 5 centimeter lang en is een van de grootste in het water levende kevers van België en Nederland.

De kever wordt maximaal bijna 5 centimeter lang en is een van de grootste in het water levende kevers. Het gestroomlijnde ovale lichaam is glanzend zwart met een groene gloed. De poten zijn zwart maar doen bruin aan doordat ze een oranjebruine beharing dragen. De beharing zorgt voor een sterke verbreding van de poot die hierdoor een [[Roeiriem|roeispaan]]achtige vorm krijgt. Tijdens het zwemmen beweegt hij de achterpoten afwisselend, waardoor een zwemmende kever een schommelende gang krijgt.

De grote spinnende watertor komt in stilstaand permanent plantenrijk water voor in geheel Europa, inclusief België en Nederland. De eieren worden gelegd in een door het vrouwtje gesponnen waterdicht nestkamertje onder water waaraan de kever de naam ''spinnende'' watertor dankt. Bijzonder is het menu van de dieren. De [[larve]] voedt zich met alle diertjes die hij in zijn bek kan krijgen waaronder zelfs kleine salamanders en kikkers, maar de volwassen kever is een planteneter.

De wijze van ademhaling van de kever is opmerkelijk: de antennes kunnen als 'snorkel' gebruikt worden, zodat het dier kan ademen terwijl het lichaam onder water blijft.<ref name="GRZ">{{Citeer boek | Achternaam = Bernhard Grzimek | Titel = Het leven der dieren Deel II: Insecten | Bladzijdes = Pagina 257| Datum = 1970 | Uitgever = Uitgeverij Het Spectrum, Antwerpen | ISBN = 90 274 8621 2}}</ref>

De buikzijde is duidelijk gesegmenteerd en voorzien van een fijne beharing, [[seta]]e genoemd. De buikzijde is duidelijk [[Kiel (schip)|gekield]] en draagt een puntige, van de zijkant bezien mesvormige en naar achteren gerichte stekel '''(7)'''.<ref name="BIS" />. Hieraan is de kever te herkennen, zie ook onder [[#Afbeeldingen|afbeeldingen]] onderaan. De structuur speelt een rol om meer lucht mee te dragen, maar dient ook om vijanden als [[roofvis]]sen af te weren.

De grote spinnende watertor leeft vrijwel uitsluitend onder water maar moet zoals alle kevers atmosferische lucht ademen en kan geen zuurstof aan het water onttrekken. De meeste waterkevers dragen hiertoe onder water een luchtbel mee, die wordt vastgehouden door de fijne beharing op de buikzijde. Grotere waterkevers, zoals de [[geelgerande watertor]], dragen ook lucht onder de dekschilden; ze steken net als de kleinere soorten het achterlijf boven water waarna de lucht wordt ververst.<ref name="FUHR">{{citeer boek | Achternaam = Karl Wilhelm Harde & František Severa | Titel = '''Kosmos Käferführer - Die Käfer Mitteleureuopas''' | Bladzijdes = Pagina 134| Datum = 1981 - 2006 | Uitgever = Kosmos Naturführer | ISBN = 978 3440 10617 4}}</ref> De grote spinnende watertor echter heeft een meer verfijnde techniek en gebruikt de antennes letterlijk als [[snorkelen|snorkel]].<ref name="GRZ" /> De antenne heeft een vorm die doet denken aan een in de lengte doorgesneden pijp, en is aan de binnenzijde bedekt met een fijne en waterafstotende beharing (setae). Het uiteinde van de antenne bestaat uit vier segmenten, waarvan het bovenste net boven water wordt gestoken. De overige drie segmenten worden tegen de voorste buikplaat of [[prosternum]] geknikt, zodat ze langs een kanaaltje achter de kop komen te liggen.<ref name="GRZ" /> Dit kanaaltje is net als de binnenzijde van de antennes bekleed met setae, zodat een waterdicht en waterafstotend tunneltje ontstaat. Door het uiteinde van de knotsvormige antenne boven water te steken komt de buitenlucht via het behaarde tunneltje in contact met de opgeslagen lucht onder de dekschilden en de buik, zodat deze kan worden ververst.