Turkomanie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k WPCleaner v1.34 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! - Montesquieu |
k spelfout weg, replaced: gebruik gemaakt → gebruikgemaakt (2) met AWB |
||
Regel 1:
'''Turkomanie''', ook wel '''Turquerie''', was in met name de achttiende eeuw een kunstzinnige [[school (stroming)|stroming]] in vooral de mode en de beeldende kunst. Daarbij werd
==Achtergrond==
Regel 26:
Er ontstond in sommige Europese kringen een beeld van oosterse rijkdom, waarin ook erotiek een belangrijke rol kon spelen. Die belangstelling had feitelijk niet zoveel te maken met de werkelijke omstandigheden in het Ottomaanse rijk, maar was in de eerste plaats een product van in Europa aanwezige fantasieën over de Oosterse cultuur. Die fantasieën over de Oriënt als een plaats met vooral luxe, rijkdom, erotiek gaf Europese kunstenaars en consumenten de gelegenheid om zich te onderscheiden. Kunstenaars en filosofen gebruikten ook de Oriënt als een thema waarin ze hun eigen opvattingen over de eigen samenleving konden beschrijven. [[Charles de Secondat, baron de La Brède et de Montesquieu|Montesquieu]] gebruikte het thema in [[Perzische brieven]] voor een aanval op de Franse monarchie. [[Voltaire]] laat [[Candide]] in zijn vergelijking van verschillende naties onder meer naar het Ottomaanse rijk reizen.
Componisten maakten gebruik van Turkse thema's in de voorstelling van opera's en zangspelen als bijvoorbeeld'' [[Die Entführung aus dem Serail]]'' van Mozart, ''Il turco in Italia'' van [[Gioacchino Rossini|Rossini]] en ''Tamerlano'' van [[Georg Friedrich Händel|Händel]]. Aan enkele Europese hoven werd "Turkse muziek" populair en met name die van de muziekkorpsen van de [[janitsaren]]. Turkse muziek was oorspronkelijk een term, die gebruikt werd om de percussie-instrumenten in een orkest aan te duiden. De diverse hoven concurreerden met elkaar in gezelschappen die deze Ottomaanse percussie-instrumenten beheersten. In de [[Opéra comique (genre)| Opéra comique]] ''Le cadi dupé'' van [[Christoph Willibald Gluck]] werd vrijwel alleen van deze instrumenten
De grootste invloed heeft de rage in de mode en schilderkunst gehad. Jurken ''en sultane'' of ''en circassienne'' waren populair. Veel van die ontwerpen waren ook te zien in het toen in Europa toonaangevende modeblad ''Galeries des Modes''. Veel vrouwen uit de betere kringen lieten zich afbeelden in Turkse kledij.
| |||