Vasili Vladimirovitsj Petrov: verschil tussen versies

Vasilij Petrov werd geboren in een gezin, waar de vader priester binnen de [[Russisch-Orthodoxeorthodoxe kerk]] was. De jonge Petrov maakte zijn middelbare schoolopleiding in [[Charkov]] af en studeerde daarna op de lerarenopleiding van St. [[Sint-Petersburg]].

In 1788 kreeg Petrov een positie als leraar mathematica en natuurkunde aan het college voor de mijnwerkindustriemijnindustrie in Barnaoel. In 1791 werd hij overgeplaatst naar St. [[Sint=Petersburg]] om daar les thete geven in mathematica en Russisch aan een militair college voor ingenieurswetenschappen behorend bij het Izmajlovski regiment.

In 1793 werd Petrov uitgenodigd om aan dehet Medisch-ChirurgischeMedische Academie vanvoor Stchirurgie van Sint-Petersburg mathematica en natuurkunde te doceren, een opleiding die deel was van het militaire ziekenhuis.

In 1795, in het kader van zijn werk aan dehet Medisch-ChirurgischeMedische Academie voor chirurgie werd hij benoemd tot [[buitengewoon hoogleraar]]. In de jaren die volgde, bouwde hij, zeker voor die tijd, een indrukwekkend goed uitgerust laboratorium op met geavanceerde apparatuur, dat vooral afkomstig was uit een verzameling van onderzoeksinstrumenten van de koopman Boetoerlin uit Moskou.

Ook zijn artikelen over het afgeven van fosforischfosforescerend licht in de wereld van dieren en mineralen kunnen zich nog altijd in historische en wetenschappelijke belangstelling verheugen.

Petrov kreeg dankzij zijn eerste wetenschappelijke publicatie de titel van gewoon hoogleraar. De ontdekking van galvanisch element en voltstroom, stimuleerden Russische geleerden om zelf een serie van onafhankelijke experimenten uit te voeren, waarvan de resultaten beschreven staan in het boekverslag dat in 1803 in St. Sint-Petersburg verscheen over wetenschappelijke proeven met stroom afkomstig van een elektrochemische stroombron (ook wel galvanisch element genoemd).

Later in de twintigste eeuw, kwam de Japanse kernfysicus [[Ukichiro Nakaya]] met een classificatie van sneeuwvlokkensneeuwkristallen, waarbij hij had onderzocht in welke mate de enorme diversiteit van sneeuwvlokvormenijskristallen wordt beïnvloed door temperatuur en relatieve luchtvochtigheid. Dit werk werd gepubliceerd in 1954 en vormde de basis van een internationale classificatie van sneeuwvlokvormensneeuwkristallen.

Naast zijn werk als docent aan dehet Medisch-ChirurgischeMedische Academie voor chirurgie, onderwees Petrov ook jarenlang natuurkunde en mathematica aan de Kunstacademie en ook nog aan de militaire academie in St. Sint-Petersburg. Na 40 jaar trouwe dienst aan dehet Medisch-ChirurgischeMedische academieAcademie voor chirurgie werd Petrov ‘tegen alle verwachtingen in’ in februari 1833 met pensioen gestuurd met een toelage van 5000 roebel per jaar.