De '''locrische''' (of '''lokrische'''<ref>Het [[Groene Boekje]], de [[Van_Dale_Groot_woordenboek_van_de_Nederlandse_taal|Van Dale]] en het [[Woordenboek der Nederlandsche Taal|WNT]] vermelden het woord geen van alle; in theorieboeken zijn beide vormen te vinden.</ref>) toonladder is een diatonische [[toonladder]], een van de zeven hoofd [[Kerktoonladderkerktoonladder|kerktoonsoorten]] of modi zoals die in de westerse muziek worden gebruikt. Deze toonladder kan worden verkregen door op een [[piano (instrument)|piano]] vanaf de B een [[octaaf (muziek)|octaaf]] omhoog te spelen op de witte toetsen tot de eerstvolgende B.
:'''B''' ½ '''C''' <small>1</small> '''D''' <small>1</small> '''E''' ½ '''F''' <small>1</small> '''G''' <small>1</small> '''A''' <small>1</small> '''B'''
De locrische toonladder is een [[Verminderdverminderd (muziek)|verminderde]] toonladder. Kenmerkend voor deze [[toonreeks]] is de verminderde [[kwint]]. Omwille van de onstabiele klank van deze toonreeks werd zij in de [[Middeleeuwenmiddeleeuwen]] niet gebruikt. In de hedendaagse muziek komt hij heel soms voor, onder andere bij ''[[Ascenseur pour l'Échafaudéchafaud]]'' van [[Miles Davis]]. [[Pierre Courbois]] heeft een stuk gecomponeerd onder de naam ''Lokeren'' dat is opgedragen aan zowel deze toonladder als het [[Lokeren|Vlaamse plaatsje van diezelfde naam]]. Het is uitgebracht op de CD Unsquare Roots, ESP 4000 met zijn dubbel kwintet.
