Iedere persoon stelt zaken achteraf beter voor dan ze zijn.{{Bron?|lijkt op oorspronkelijk onderzoek|2015|04|30}} De wegens disfunctioneren ontslagen werknemer houdt zichzelf en anderen voor dat hij en zijn werkgever er samen een punt achter hebben gezet omdat de verhouding verstoord was. De afgewezen verliefde houdt zichzelf voor dat zijn geliefde hem niet afwees, maar dat hij nog niet klaar voor was voor die liefde. Door zichzelf dit maar vaak genoeg voor te houden, gaat men in de eigen leugen(s) geloven en wordt de leugen waarheid.
*kritiek op bovenstaand stuk (wikipedia een bron van leugens): De verklaring van deze ziekte is een pathologische leugen an sich. Geloven dat je er samen een punt achter hebt gezet is geen leugen. Dit is een eenzijdige opinie. Geloven dat je geliefde je afwees omdat je er niet klaar was voor de liefde is geen leugen maar een realisatie.
*Wat hier staat geschreven is geschreven door een 5-jarige kleuter die zich bewust is van de effecten van zijn sadistische neigingen. Wat bovenstaande auteur schrijft is dus niet kinderachtig want een kind leert al gauw af kwaaie neigingen te onderdrukken(lees controleren)... een baby echter heeft continu nood aan moedermelk ook al is dit ten koste zijn van de moeder haar leven en is dus zelfdestructief want niets is onuitputtelijk.
