Tolerantie (maatschappij): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
Voor anderen is tolerantie een uitvloeisel van de [[rechten van de mens]]. Dan is tolerantie geen vorm van goedgeefs verdragen van vreemde praktijken, maar een uitvloeisel van een principe.
 
== HistorieGeschiedenis ==
Tolerantie stond vroegerin de (Oudheid en Middeleeuwen) synoniem voor toegeeflijkheid, zachtmoedigheid, clementie, goedertierenheid, lankmoedigheid en geduld. Op het gebied van [[religieuze tolerantie]] werden meerdere malen [[Edict van tolerantie|edicten van tolerantie]] uitgevaardigd. [[Desiderius Erasmus|Erasmus]] (1466, 1467 of 1469–1536), [[Baruch Spinoza|Spinoza]] (1632–1677), [[John Locke (filosoof)|Locke]] (1632–1704) en [[Pierre Bayle|Bayle]] (1647–1706) waren voorstander van een vorm van tolerantie.
 
== Nederland ==
[[John Locke (filosoof)|John Locke]] was voorstander van een beperkte vorm van [[religieuze tolerantie]].
In de jaren 1970 en 1980 werd veel gesproken over tolerantie: de vrijheid van de waarden. Vanaf 2002 zienwas weer een sterke ommekeer en een roep om [[normen en waarden|waarden en normen]], waarbij men argwanend staatwerd tengekeken opzichtenaar van tolerantie. Waarschijnlijk als reactie op een eerdere periode.
 
[[Pierre Bayle]] en [[Benedictus de Spinoza]] waren voorvechters van tolerantie in Nederland in de zeventiende eeuw.
 
In de jaren 1970 en 1980 werd veel gesproken over tolerantie: de vrijheid van de waarden. Vanaf 2002 zien we een sterke ommekeer en een roep om [[normen en waarden|waarden en normen]], waarbij men argwanend staat ten opzichte van tolerantie. Waarschijnlijk als reactie op een eerdere periode.
 
Volgens een onderzoek onder [[Nederland]]ers uit 2006 [[schaamte|schaamt]] 53% van de Nederlanders zich voor het gebrek aan tolerantie in Nederland. Daarentegen is 25% van de Nederlanders [[trots]] op de Nederlandse tolerantie.