Sturmabteilung: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hannes Karnoefel (overleg | bijdragen)
Hannes Karnoefel (overleg | bijdragen)
Regel 18:
=== 1933 - 1934 Hoogtepunt en einde als machtsfactor ===
[[File:Bundesarchiv Bild 146-1982-004-13A, Aufmarsch am Abend der Machtergreifung Hitlers.jpg|thumb|SA-mannen vieren de benoeming van Hitler tot Rijkskanselier (30-1-1933)]]
De SA verkreeg aan het einde van de jaren '20 een ongekende macht. Bij de machtsovername op 30 januari 1933 was de SA al 400.000 man sterk, veel groter dus dan het officiële leger ([[Reichswehr]]) van de Weimar Republiek dat volgens de bepalingen van het [[verdrag van Versailles]] tot 100.000 man begrensd was. Deze groei zette zich in 1933 en 1934 versneld door door de toestroom van opportunisten die carrière hoopten te maken in de 'nieuwe orde'. Het leger en het bedrijfsleven waren echter niet blij met deze ontwikkeling. Het leger was verontrust over de concurrentie van de SA en het bedrijfsleven maakte zich zorgen over de vijandigheid van de SA tegen het grootkapitaal. Bovendien hadden SA-mannen een reputatie van relschoppers en ordeverstoorders. Incidenten kwamen vaak voor, waardoor niet slechts de industriëlen, maar ook de gewone burgers van de SA vervreemdden en hen als "tuig" zagen. Bazen namen daarom iemand die lid was van de SA ook liever niet aan, zelfs nu de NSDAP in de regering zat. Het gevolg was dat onder de SA-mannen de werkloosheid onverminderd hoog bleef.
 
De 'socialistisch' georiënteerde Ernst Röhm en zijn staf gingen Hitler steeds meer irriteren, vooral na de machtsovername van de laatste in 1933. Hitler had de steun van het leger en de industriëlen nodig en kon Röhm's ideeën niet gebruiken. De SA, die doorhad dat de 'sociale revolutie' uitbleef, ging zich van de Führer distantiëren. Gefrustreerde SA-mannen vielen een enkele keer zelfs de SS of NSDAP-kantoren aan.
Regel 28:
De verhoudingen met de NSDAP zijn naar buiten tot het eind toe altijd goed gebleven en Röhm heeft nooit in het openbaar kritiek op Hitler geleverd. Ook van een plan voor een putsch, zoals de nazi's later beweerden, is niets gebleken. Daar een enkele boze uitspraak wel erg mager bewijs is, begonnen de nazi's stukken te verzamelen en zelfs te fabriceren waaruit een plan voor een staatsgreep zou blijken. Een onschuldige bijeenkomst van de hogere SA-leiders in het weekend van 30 juni 1934 werd aangegrepen als excuus: in werkelijkheid zouden ze volgens Hitler bijeen zijn gekomen om de vermeende staatsgreep te plannen, met financiële steun van de Fransen.
 
In de [[Nacht van de Lange Messen]] op 30 juni 1934 werd de SA-top door de SS geëxecuteerd. Het nog overgebleven restant van de SA verklaarde zich loyaal aan Hitler en kwam onder leiding te staan van [[Viktor Lutze]]. Maar verder was het uit met de macht van de SA.
 
=== 1934 - 1945 ===