Wet van Pascal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting Label: Misbruikfilter: Experimenteren |
k Wijzigingen door 91.183.68.236 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wikiklaas |
||
Regel 1:
[[Bestand:Wet van pascal.png|thumb|De wet van Pascal]]
De '''Wet van Pascal''' is een natuurkundige wet opgesteld door de Franse wis- en natuurkundige [[Blaise Pascal]] (1623-1662). De wet stelt:
:''Een druk die wordt uitgeoefend op een vloeistof die zich in een geheel gevuld en gesloten vat bevindt, zal zich onverminderd in alle richtingen voortplanten.
In formulevorm:
: <math>p = p_0 + \rho g h \!</math>
Hierin is
* <math>p</math> de [[hydrostatische druk]] in een willekeurig punt in een vloeistof op een diepte <math>\!h</math> onder het vloeistofoppervlak
* <math>p_0</math> is de referentiedruk, vaak de [[luchtdruk]]. Voor een vloeistof in de lucht opgesteld, is <math>\!p_0</math> de atmosferische druk. Soms wordt <math>\!p_0 = 0</math> gesteld
* <math>\!g</math> is de [[Valversnelling|zwaartekrachtversnelling]]
* <math>\! \rho</math> is de [[Dichtheid (natuurkunde)|dichtheid]] van de beschouwde vloeistof.
Deze wet is de basis voor de [[hydrostatica]] en duidt erop dat in stilstaand water geen [[schuifspanning]]en optreden (alle spanning staat nl. loodrecht, dus alle spanning is een [[normaalspanning]]) en dus ook dat de [[viscositeit]] bij stilstaand water geen rol speelt.
== Gevolgen ==
Pascals wet met betrekking op druk op vloeistoffen maakte allereerst korte metten met de tot dan toe heersende opvatting dat het luchtledige niet bestaat. Hij toonde aan dat wanneer men een aan één kant gesloten buis vult met kwik, die afsluit en omgekeerd in een bak met kwik zet (waarop men een laagje water legde) niet de lucht of een of ander onbekend [[ether (medium)|etherisch]] gas in de buis het niveau van kwik in die buis doet dalen, maar dat het niveau van de daling van het kwik in de buis alleen afhangt van de hoeveelheid druk van de omringende lucht op het kwik in de bak.
Niet veel later zou de in Duitsland uitgevoerde proef met de '[[Maagdenburger halve bollen]]' het bestaan van het vacuüm, het luchtledige, en de luchtdruk vlak bij de grond (bijna 10.000 N was nodig voor het uit elkaar trekken van de helften van de luchtledige bol) bevestigen. "Het is niet omdat iets onbegrijpelijk is, dat het niet zou bestaan", zou Pascal ervan zeggen.
Pascal toonde proefondervindelijk aan dat de luchtdruk op verschillende hoogten verschilt (door de hoogte van kwik in een buis op verschillende hoogten te meten). Hoe lager de meting werd uitgevoerd, hoe hoger het kwik in de buis steeg, dus hoe hoger ook de luchtdruk moest zijn op dat niveau en omgekeerd. Daarmee werd tevens vastgesteld dat de atmosfeer eindig is: de luchtdruk is het grootst net boven de grond (zeeniveau); deze moet gelijk zijn aan het gewicht van de totale luchtkolom boven een oppervlakte-eenheid. Zo kwam hij vrij nauwkeurig aan het gewicht van de totale atmosfeer. [[Pierre Gassendi]] roemde de ontdekking van deze "uitzonderlijke onvergetelijke jongeman" met de uitspraak: "Wat hij gedaan heeft, heeft niemand voor hem ooit klaar gespeeld; na hem kan iedereen het doen". Pascal zelf overzag de gevolgen van deze onontkomelijke conclusies toen niet, maar in feite betekende dit een omwenteling in de astronomie.
Met deze proeven zette Pascal de toon wat betreft experimentele bewijsvoering. Tot dan toe was de wetenschap niet gebaseerd op proefondervindelijke aantoonbaarheid, eerder op logica en theoretische deductie. Vooral door Pascals werk veranderde dat, samen met het werk van zijn voorgangers [[Galileo Galileï]] en nog eerder [[Leonardo da Vinci]].
[[Categorie:Natuurkundige wet|Pascal]]
[[Categorie:Vloeistoffysica]]
| |||