Toekomst van de Aarde: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kleuske (overleg | bijdragen)
Vinger in de lucht. Beide elementen komen natuurlijk voor. Versie 44792523 van 84.198.222.203 (overleg) ongedaan gemaakt.
Regel 10:
Vanuit menselijk oogpunt bestaan er verschillende mogelijke scenario’s voor het [[einde van de wereld]], of in elk geval het uitsterven van de mensheid. Deze variëren van zelf veroorzaakte oorzaken als een [[kernoorlog]], tot invloed van buitenaf zoals een asteroïde-inslag. De kans dat iets dergelijks gebeurt, is lastig tot niet te voorspellen.<ref name=bostrom2002>{{cite journal | first=Nick | last=Bostrom | title=Existential Risks: Analyzing Human Extinction Scenarios and Related Hazards | journal=Journal of Evolution and Technology | volume=9 | issue=1 | year=2002 | url=http://www.nickbostrom.com/existential/risks.html | accessdate=2011-08-09}}</ref> In andere scenario's wordt het einde van de wereld in de nabije toekomst bewust door de mens of de door hem bereikte [[technologische singulariteit]] veroorzaakt, bijvoorbeeld doordat alle materie van de Aarde wordt omgezet in [[computronium]] of in een [[dysonbol]]. Er zijn ook scenario's waarbij alle materie in het [[zonnestelsel]], inclusief de Zon zelf, wordt 'hergebruikt' door nakomelingen in [[megaschaalconstructies]], wat dan betekent dat het hele zonnestelsel zijn einde heeft bereikt als object in natuurlijke toestand en overgaat in een door intelligentie vervaardigde constructie.<ref> [[w:en:Stellar_engineering|artikel Stellar engineering in de engelse wikipedia]]</ref>
 
Mocht de mensheid uitsterven voordat er belangrijke kunstmatige wijzigingen in de natuurlijke toestand van de Aarde hebben plaatsgevonden, dan zullen de sporen van haar bestaan nog vrij lange tijd zichtbaar blijven. Vooral bouwwerken zoals snelwegen en gebouwen zullen gedurende enkele millennia blijven bestaan. Kanalen, mijnschachten en andere aanpassingen in het landschap zullen nog langer zichtbaar blijven.<ref name=geo2_3_113>{{cite journal | first=Steven Ian | last=Dutch | title=The Earth Has a Future | pages=113–124 | journal=Geosphere | volume=2 | issue=3 | doi=10.1130/GES00012.1}}</ref> Op extreem lange termijn zullen de restanten van de opslagplaatsen van uranium 235 en 238 met een halveringstijd in de orde van honderden miljoenen tot miljarden jaren de laatste elementen zijn die getuigen van de uitgestorven menheid.
 
== Willekeurige gebeurtenissen ==