Tourniquet (draaihek): verschil tussen versies

In het [[openbaar vervoer]] heeft de tourniquet een iets ruimere betekenis. Een tourniquet is hier een poortje, dat een passagier pas doorlaat, wanneer (elektronisch) is bepaald dat de passagier voor een geldig vervoersbewijs heeft gezorgd. Vaak wordt dan tegelijkertijd het kaartje gestempeld. In vroeger tijden hadden bijvoorbeeld in Amsterdam de eenmanwagens bij de trams een tourniquet dat later uit veiligheidsoverwegingen werd verwijderd.{{Bron?||2015|05|07}}

Met name in de [[Metro (vervoermiddel)|metro]] vanonder meer in [[Parijs]] en [[Londen]] wordt dit systeem al gedurende lange tijd gebruikt. Inmiddels zijn in bijna alle Spaanse, Franse en Italiaanse metrostations tourniquets of schuifdeursystemen geplaatst.[[Bestand:Bus Stops 3 curitiba brasil.jpg|thumb|300px|Bushalte met tourniquet in Curitiba met [[gelede bus|dubbelgelede bussen]].]]Ook bij de [[gelede bus#dubbelgelede bus|dubbelgelede bussen]] in [[Curitiba (gemeente)|Curitiba]] in Brazilië zijn er tourniquets in gebruik, maar daar op de haltes waar ze zijn ingebouwd in een [[abri (wachthuisje)|abri]].

De poortjes van de RET konden tot het moment dat alleen de [[OV-chipkaart]] een geldig vervoersbewijs werd, ook geopend worden met een willekeurig plastic of kartonnen kaartje. Bij deze poortjes was onder de [[stempelautomaat]] een blauw kastje geplaatst waarin een [[abonnement]] (of iets anders) geduwd kon worden waardoor een schakelaar werd ingeduwd. Hierdoor gingen de poortjes open. In de media is dit breed uitgemeten, waardoor het beeld is ontstaan dat dit een lek in de beveiliging is. In werkelijkheid is het nooit de bedoeling geweest om voor de invoering een waterdicht systeem te hebben. Het uitgangspunt voor de invoering van dit systeem is dat perrons alleen nog maar toegankelijk mogen zijn voor reizigers en dat op termijn een vervoerskaart wordt gebruikt waarop de gebruikskosten automatisch worden verrekend. Sinds 2009 is de gehele RET-metro alleen nog toegankelijk met een OV-chipkaart. Van 1968 tot 1974 had de Rotterdamse metro al eerder tourniquets waarvoor toen aparte magneet-metrokaartjes bestonden om de tourniquets te openen.