Dennenwolfsklauw: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+wikilink |
|||
Regel 15:
| datum= 1829
| afbeeldingII= Huperzia selago MHNT.BOT.2005.0.999.jpg
| commons= category:Huperzia selago
}}
{{NaamInAndereTalen|da=Otteradet|de=Tannenbärlapp|en=Northern firmoss|fr=Lycopode sélagine, Lycopode dressé|no=Lusegrass|sv=Lopplummer}}
Regel 47 ⟶ 48:
Al sinds de late [[middeleeuwen]] is de dennenwolfsklauw in de Noordwest-Europese [[geneeskunde]] als [[medicijn]] toegepast.
''Mousse purgative'' herinnert eraan dat het een drastisch [[Geneeskundige terminologie#P|purgatieve]] werking heeft.
De plant bevat echter [[giftig]]e [[alkaloïden]]. In de zestiende eeuw werd de geneeskrachtige [[grote wolfsklauw]] wel verwisseld met de dennenwolfklauw en "in sommige winkels verkocht als ''Spica celtica'' en de leek houdt het daar ook voor, tot grote schade en pijn van de zieke mens".<ref>Dodoens, R. (1644). ''Cruydt-Boeck; Remberti Dodonaei, ... wederom van nieuws oversien ende verbetert''. Antwerpen; Balthasar Moretus; pp. 772.</ref>
[[Bestand:GuldenWederdoot.png|300px|thumb|left|Gulden wederdood en Wolfsklauw schijnen van gelijke kracht te wezen maar worden niet gebruikt: [[Rembert Dodoens|Dodonaeus]] (1554) gelooft er niet in]]
Ook tegenwoordig worden de soorten nog wel eens verwisseld. Twee patiënten dronken een thee die per ongeluk bereid was met het gedroogde kruid van dennenwolfsklauw, resulterend in [[zweten]], [[Braken (lichaamsfunctie)|overgeven]], [[diarree]], [[duizeligheid]], [[Spierkramp|krampen]] en [[spraak|spraakproblemen]].<ref>Felgenhauer, N.; Zilker; T., Worek, F.; Eyer, P. (2000). Intoxication with huperzine A, a potent anticholinesterase found in the fir club moss. ''Journal of Toxicology and Clinical Toxicology'' 38(7): p. 803</ref>
Regel 56 ⟶ 57:
In [[Polen]] werd het kruid nog recent gebruikt in plaats van [[pilocarpine]] als [[miose|mioticum]] bij de behandeling van [[glaucoom]].
In de [[Sovjet-Unie]] is getracht met kleine doses van dit kruid de (psychische) verslaving aan [[ethanol|alcohol]] te doorbreken in de zogenaamde [[aversietherapie]].<ref>Cherednik, N.N.; Pliuiko, K.S. (1985). [Ervaringen met de geconditioneerde reflexbehandeling van alcoholisme met kleine doses Lycopodium selago]. ''Vrach-Delo'' (12): 71-72 [in Russisch]</ref>
== Eigenschappen ==
[[File:Lycopodium serratum tougesiba01.jpg|thumb|''[[Huperzia serrata]]'' (vindplaats: [[Koyasan]], [[Wakayama (prefectuur)|Wakayama]]).]]
Farmacologisch zijn de alkaloïden de meest actieve bestanddelen. De alkaloïden van de dennenwolfsklauw hebben een sterk braakverwekkende en [[miose|miotische]] werking.<ref>Van Os, F.H.L. (1968). De wolfsklauw of Lycopodium als geneeskruid. ''Pharmaceutisch Weekblad'' 103: 893-898.</ref>
Alkaloïden gevonden in de dennenwolfsklauw zijn selagine (= [[huperzine A]]) en 6-beta-hydroxyhuperzine A.<ref>Ayer, W.A.; Browne, L.M.; Orszanska, H.; Valenta, Z.; Liu, J.S. (1989). Alkaloids of Lycopodium selago: On the identity of selagine with huperzine A and the structure of a related alkaloid. ''Canadian Journal of Chemistry'' 67 (10): 1538 - 1540.</ref>
| |||