John Curtin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Ik mis het nut van de meeste van deze wijzigingen. Geboorteplaats is niet conform Wikipedianorm, zin beginnen met jaartal is niet mooi en zo zijn er nog wat dingetjes.
Regel 5:
| onderschrift = John Joseph Curtin
| geboren = [[8 januari]] [[1884]]
| geboren_in = [[Creswick]], [[Victoria (Australië)|Victoria]]
| gestorven = [[5 juli]] [[1945]]
| gestorven_in = [[Canberra]], [[Australian Capital Territory]]
| partij = [[Australian Labor Party]]
| partner = Elsie Curtin
Regel 19:
| opvolger = [[Frank Forde]]
}}
'''John Joseph Curtin''', ([[Creswick]] ([[Victoria (Australië)|Victoria]]), [[8 januari]] [[1885]] - [[Canberra]] ([[Australian Capital Territory]]), [[5 juli]] [[1945]],) was een [[Australië (land)|Australisch]] politicus. Hij was tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] de [[Lijst van premiersministers-presidenten van Australië|14e premier van Australië]].
 
== Levensloop ==
'''John Joseph Curtin''', Creswick [[Victoria (Australië)|Victoria]] [[8 januari]] [[1885]] - [[Canberra]] [[5 juli]] [[1945]], was een [[Australië (land)|Australisch]] politicus. Hij was tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] de [[Lijst van premiers van Australië|premier van Australië]].
John Curtin was de zoon van een politieagent. Op jonge leeftijd werd hij al actief binnen de [[Australian Labor Party]]. Hij schreef voor verschillende socialistische nieuwsbladen en was tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog een fel tegenstander van de dienstplicht. Hij zat zelf enige tijd gevangen toen hij tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] de oproep voor een medische keuring weigerde, hoewel hij wist dat hij vanwege zijn slechte zicht voorafgekeurd dezou worden voor militaire dienst. zouIn worden1914 afgekeurdstelde hij zich voor de eerste keer kandidaat voor het parlement, maar verloor de verkiezingen. Drie jaar later verhuisde Curtin naar [[Perth (Australië)|Perth]] om aan de slag te gaan als hoofdredacteur bij de vakbondskrant de ''Australian Worker''. Als vakbondsman zette hij zich ook in voor de rechten van kinderen en vrouwen.
 
Een tweede poging in 1925 om in het parlement gekozen te worden mislukte wederom, maar drie jaar later was het wel raak. Curtin verwachtte een ministerspost in de regering van premier [[James Scullin]], maar door zijn alcoholverslaving zag de premier het niet zitten met hem.De parlementsverkiezingen van 1931 verliepen dramatisch voor de Labor-partij en Curtin verloor zijn zetel. In 1934 nam hij revanche en keerde terug in het parlement. Scullin trad in 1935 af als partijleider. Curtin stelde zich kandidaat om hem op te volgen en versloeg [[Frank Forde]] daarbij met een stem verschil. Hij beloofde te stoppen met drinken en hield zich aan die belofte. Bij de verkiezingen in 1937 boekte de Labor-partij nog weinig vooruitgang, een stuk beter ging het al bij parlementsverkiezingen van 1939. Bij de verkiezingen van 1940 leek het er aanvankelijk op dat Curtin zijn zetel had verloren, maar na hertelling bleek hij met een zeer klein verschil toch herkozen te zijn herkozen.
== Levensloop ==
John Curtin was de zoon van een politieagent. Op jonge leeftijd werd hij al actief binnen de [[Australian Labor Party]]. Hij schreef voor verschillende socialistische nieuwsbladen en was tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog een fel tegenstander van de dienstplicht. Hij zat zelf enige tijd gevangen toen hij tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] de oproep voor een medische keuring weigerde, hoewel hij wist dat hij vanwege zijn slechte zicht voor de militaire dienst zou worden afgekeurd.
 
Australië was intussen in september 1939 betrokken geraakt in de [[Tweede Wereldoorlog]] betrokken geraakt. Australië verklaarde [[Nazi-Duitsland]] na de invasie van [[Polen]] in navolging van [[Groot-Brittannië]] en [[Frankrijk]] de oorlog. Curtin weigerde het aanbod van premier [[Robert Menzies]] om een oorlogskabinet te vormen omdat hij bang was dat de Labor-partij daardoor uit elkaar zou kunnen vallen. Premier Menzies reisde in 1941 naar Groot-Brittannië om de oorlogsstrategie door te nemen. Terwijl hij daar was verloor hij de steun van zijn eigen partij. Partijgenoot [[Arthur Fadden]] volgde hem op. Deze verloor binnen een paar weken de meerderheid in het parlement doordat twee onafhankelijke parlementariërs hun steun opzegden. [[Gouverneur-generaal van Australië|Gouverneur-generaal]] [[Alexander Hore-Ruthven]] was terughoudend met het ooguitschrijven opvan denieuwe internationale situatie terughoudendverkiezingen met het uitschrijvenoog vanop nieuwede verkiezingeninternationale situatie. Hij riep de twee onafhankelijke parlementsleden bij zich en haalde hen over om John Curtin te steunen als hij hem benoemde tot premier zou benoemen. Zij konden zich daarin vinden en Curtin werd op 7 oktober 1941 ingezworen als premier.
In 1914 stelde hij zich voor de eerste keer kandidaat voor het parlement, maar verloor de verkiezingen. Drie jaar later verhuisde Curtin naar [[Perth (Australië)|Perth]] om aan de slag te gaan als hoofdredacteur bij de vakbondskrant de Australian Worker. Als vakbondsman zette hij zich ook voor de rechten van kinderen en vrouwen in. Een tweede poging in 1925 om in het parlement gekozen te worden mislukte wederom, maar drie jaar later was het wel raak. In die tijd dronk Curtin veel, hetgeen premier [[James Scullin]] ervan weerhield Curtin in zijn regering op te nemen. De parlementsverkiezingen van 1931 verliepen dramatisch voor de Labor-partij en Curtin verloor zijn zetel.
 
Twee maanden vondlater de Japanseviel [[aanval op Pearl HarborJapan]] plaats, de [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] marinebasis [[Pearl Harbor (marinebasis)|Pearl Harbor]] aan. Weer drie dagen laten bracht [[Japan]]het land van de rijzende zon twee EngelseBritse vliegdekschepen tot zinken. Daarmee verdween een groot deel van de beschermingAustralische van Australiëbescherming. In een historisch geworden nieuwjaarsspeech sprak Curtin over de Verenigde Staten als Australisch belangrijkste bondgenoot, omdat Groot-Brittannië het druk genoeg had met haar eigen verdediginghachje te redden. HijOok kwam hij in conflict met de EngelseBritse premier [[Winston Churchill]]. Deze had beloofd de Australische 6e en 7e divisie te verschepen van [[Noord-Afrika]] naar [[Nederlands-Indië]], teeen verschepenstuk dichter bij huis, maar wilde hen eigenlijkuiteindelijk inzetten in [[Myanmar|Birma]] inzetten. Daar ging Curtin niet mee akkoord. Bij de val van [[Singapore]] in januari 1942 kwam bijna de gehele 8e divisie in krijgsgevangenschap terecht. Vanaf februari 1942 begon Japan ook met het bombarderen van [[Darwin (Australië)|Darwin]], de meest noordelijke stad op het Australische vasteland. Pas tegen het einde van 1942 week de vrees voor een Australische invasie in Australië.
In 1934 nam hij revanche en keerde terug in het parlement. Scullin trad in 1935 af als partijleider. Curtin stelde zich kandidaat om hem op te volgen en versloeg [[Frank Forde]] daarbij met een stem verschil. Hij beloofde te stoppen met drinken en hield zich aan die belofte. Bij de verkiezingen in 1937 boekte de Labor-partij nog weinig vooruitgang, een stuk beter ging het al bij parlementsverkiezingen van 1939. Bij de verkiezingen van 1940 leek het er aanvankelijk op dat Curtin zijn zetel had verloren, maar na hertelling bleek hij met een zeer klein verschil toch te zijn herkozen.
 
HoewelHet CurtinAustralische altijd tegen de militaire dienstplicht was geweest,parlement nam het Australische parlement in 1942 een wet aan, die toestond dat dienstplichtige militairen ook in gebieden buiten Australiëhet Australisch grondgebied konden worden ingezet. Tijdens de Eerste Wereldoorlog en zelfs het begin van de Tweede Wereldoorlog was Curtin nog tegenstander van de dienstplicht geweest. De maatregel leverde hem veel verzet op uit eigen partij, vooralmet name vanuit het linkse kamp onder leiding van [[Arthur Caldwell]]. Het koste de premier veel moeiteenergie om deze rel te sussen. Tijdens de oorlog voerde de Labor-regering ook veel sociale wetgeving door. Zo kwam er een speciaal pensioenfonds voor in de steek gelaten vrouwen en kregen de [[Aborigines (Australië)|Aboriginals]] rechttoegang optot veel meer uitkeringen. Verder werden de pensioenen uitgebreid. Bij de parlementsverkiezingen van 1943 behaalde Labor haar grootste verkiezingsoverwinning ooit, met 58.2 % procent van de stemmen en daarmee twee derde van de zetels in het Huis van Afgevaardigden.
Australië was intussen in september 1939 in de [[Tweede Wereldoorlog]] betrokken geraakt. Australië verklaarde [[Nazi-Duitsland]] na de invasie van [[Polen]] in navolging van [[Groot-Brittannië]] en [[Frankrijk]] de oorlog. Curtin weigerde het aanbod van premier [[Robert Menzies]] om een oorlogskabinet te vormen omdat hij bang was dat de Labor-partij daardoor uit elkaar zou vallen. Premier Menzies reisde in 1941 naar Groot-Brittannië om de oorlogsstrategie door te nemen. Terwijl hij daar was verloor hij de steun van zijn eigen partij. Partijgenoot [[Arthur Fadden]] volgde hem op. Deze verloor binnen een paar weken de meerderheid in het parlement doordat twee onafhankelijke parlementariërs hun steun opzegden. [[Gouverneur-generaal van Australië|Gouverneur-generaal]] Alexander Hore-Ruthven was met het oog op de internationale situatie terughoudend met het uitschrijven van nieuwe verkiezingen. Hij riep de twee onafhankelijke parlementsleden bij zich en haalde hen over om Curtin te steunen als hij hem tot premier zou benoemen. Zij konden zich daarin vinden en Curtin werd op 7 oktober 1941 premier.
 
DeHet vele reizen naar [[Washington D.C.]] en [[Londen]] diehad Curtin moest maken, hadden hem aan het einde van de oorlog uitgeput. Begin 1945 kreegwaren hijer hartproblemen bij de Australische premier geconstateerd. Hij raakte steeds meerverder vermoeid en overleed op 5 juli 1945 in zijn dienstwoning [[The Lodge]] in de hoofdstad Canberra. Hij werd opgevolgd door Frank Forde en vlak daarna [[Ben Chifley]].
Twee maanden vond de Japanse [[aanval op Pearl Harbor]] plaats, de [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] marinebasis. Weer drie dagen laten bracht [[Japan]] twee Engelse vliegdekschepen tot zinken. Daarmee verdween een groot deel van de bescherming van Australië. In een historisch geworden nieuwjaarsspeech sprak Curtin over de Verenigde Staten als Australisch belangrijkste bondgenoot, omdat Groot-Brittannië het druk genoeg had met haar eigen verdediging. Hij kwam in conflict met de Engelse premier [[Winston Churchill]]. Deze had beloofd de Australische 6e en 7e divisie van [[Noord-Afrika]] naar [[Nederlands-Indië]] te verschepen, maar wilde hen eigenlijk in [[Myanmar|Birma]] inzetten. Daar ging Curtin niet mee akkoord. Bij de val van [[Singapore]] in januari 1942 kwam bijna de gehele 8e divisie in krijgsgevangenschap terecht. Vanaf februari 1942 begon Japan ook met het bombarderen van [[Darwin (Australië)|Darwin]], de meest noordelijke stad op het Australische vasteland. Pas tegen het einde van 1942 week de vrees voor een invasie in Australië.
 
Hoewel Curtin altijd tegen de militaire dienstplicht was geweest, nam het Australische parlement in 1942 een wet aan, die toestond dat dienstplichtige militairen ook in gebieden buiten Australië konden worden ingezet. De maatregel leverde hem veel verzet op uit eigen partij, vooral vanuit het linkse kamp onder leiding van Arthur Caldwell. Het koste de premier veel moeite om deze rel te sussen. Tijdens de oorlog voerde de Labor-regering veel sociale wetgeving door. Zo kwam er een speciaal pensioenfonds voor in de steek gelaten vrouwen en kregen de [[Aborigines (Australië)|Aboriginals]] recht op veel meer uitkeringen. Verder werden de pensioenen uitgebreid. Bij de parlementsverkiezingen van 1943 behaalde Labor haar grootste verkiezingsoverwinning ooit, met 58.2 % van de stemmen en daarmee twee derde van de zetels in het Huis van Afgevaardigden.
 
De reizen naar [[Washington D.C.]] en [[Londen]] die Curtin moest maken, hadden hem aan het einde van de oorlog uitgeput. Begin 1945 kreeg hij hartproblemen. Hij raakte steeds meer vermoeid en overleed op 5 juli 1945 in zijn dienstwoning The Lodge in de hoofdstad Canberra. Hij werd opgevolgd door Frank Forde en vlak daarna [[Ben Chifley]].
 
{{DEFAULTSORT:Curtin, John}}